-Mam pytanie dotyczące kosztów samochodu będącego własnością prywatną przedsiębiorcy, niezaliczonego do środków trwałych ani do majątku firmowego (niska wartość wykupu na fakturze, poniżej 1500 zł). Czy koszty dotyczące samochodów o niskiej wartości, nawet, jeżeli nie są wprowadzone do majątku firmy, mogą być odliczane w wysokości 75 proc.? – pyta czytelniczka.

1 stycznia 2019 r. do ustawy o PIT został dodany art. 23 ust. 1 pkt 46. Przepis ten ogranicza wysokość stanowiących koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu kosztów używania (w inny sposób niż wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą), stanowiącego własność przedsiębiorcy, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu. Wydatki te i składki są kosztami uzyskania przychodów tylko w 20 proc. (jeśli samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika).

O które pojazdy chodzi

Składnikami majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, są samochody osobowe będące:

1) środkami trwałymi,

2) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT (czyli składnikami majątku, które nie zostały zaliczone do środków trwałych ze względu na wartość początkową nieprzekraczającą 10 000 zł), z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł,

3) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.

Podział na dwie grupy

Z przepisów tych wynika, że samochody osobowe, które nie zostały zaliczone do środków trwałych ze względu na wartość początkową nieprzekraczającą 10 000 zł, dzielą się na dwie grupy. Są to:

1) samochody osobowe, których wartość przekracza 1500 zł; samochody takie stanowią składniki majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT, a w konsekwencji nie dotyczy ich ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT; koszty używania takich samochodów mogą być zatem zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, co do zasady, w 75 proc. (zob. art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT),

2) samochody osobowe, których wartość nie przekracza 1500 zł; samochody takie nie stanowią żadnego spośród składników majątku, o których mowa w 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT, a w konsekwencji, według mnie, dotyczy ich ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT; koszty używania takich samochodów mogą być zatem zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, co do zasady, w 20 proc.

Należy jednak zauważyć, że nawet samochody osobowe o wartości początkowej nieprzekraczającej 1500 zł mogą być zaliczane do środków trwałych. W konsekwencji podatnicy, którzy chcą uniknąć konieczności stosowania ograniczenia wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT do samochodów osobowych o wartości początkowej nieprzekraczającej 1500 zł, powinni je zaliczać do środków trwałych.

Interpretacje mogą być różne

Nie da się przy tym wykluczyć, że przyjmie się jednak interpretacja przepisów, zgodnie z którą ze względów celowościowych samochody osobowe o wartości początkowej nieprzekraczającej 1500 zł – na użytek stosowania art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT – stanowią jednak składniki majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. Na dzień dzisiejszy przyjęcie takiego stanowiska jest jednak bardzo ryzykowne.

Autor jest doradcą podatkowym

podstawa prawna: art. 14 ust. 2 pkt 1 i art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1509 ze zm.)