Nie wolno zaliczyć do podatkowych kosztów wydatków na nabycie papierów wartościowych, które zostały przekazane w darowiźnie, a potem odzyskane wskutek jej odwołania. Tak wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Wystąpiła o nią kobieta, która kupiła ponad cztery tysiące sztuk obligacji. Zdeponowała je na rachunku papierów wartościowych w domu maklerskim, a następnie przekazała w darowiźnie swojemu wnukowi. Po kilku miesiącach odwołała darowiznę z powodu rażącej niewdzięczności wnuka. Później sprzedała obligacje za ponad 500 tys. zł.
Czytaj także: Cena a rentowność obligacji skarbowych
Dom maklerski przysłał jej informację PIT-8C, w której wpisał kwotę uzyskanego przychodu. Odmówił natomiast wykazania kosztów nabycia obligacji, tłumacząc, że jest to niemożliwe z powodu dokonanej darowizny (mimo że została odwołana).
We wniosku o interpretację kobieta twierdziła, że ma prawo do naliczenia podatkowych kosztów. Są bowiem nimi wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu.
Skoro uzyskała przychód ze sprzedaży obligacji, to może odliczyć związane z nim wydatki. Przede wszystkim koszty nabycia obligacji, a także opłaty za obsługę rachunku prowadzonego przez biuro maklerskie. Zdaniem kobiety dokonanie darowizny, a następnie jej odwołanie nie skutkuje tym, że nabyła obligacje nieodpłatnie.
Fiskus przyznał, że faktycznie przychód ze zbycia papierów wartościowych wolno pomniejszyć o koszty, w tym wydatki na ich nabycie (mówi o tym art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT). Nie można jednak tego zrobić w opisanej sytuacji.
Czytaj także: Nowa ustawa o obligacjach może oznaczać korzyści podatkowe
Skarbówka powołała się na przepisy kodeksu cywilnego. Wynika z nich, że odzyskanie przedmiotu darowizny w wyniku jej odwołania jest jego nabyciem od obdarowanego. Odwołanie darowizny nie powoduje natomiast, że jest traktowana, jakby nigdy nie nastąpiła (tj. jakby darczyńca pozostawał właścicielem przedmiotu umowy od momentu jego pierwotnego nabycia). W opisanej sytuacji w następstwie odwołania darowizny nastąpiło przeniesienie własności obligacji na kobietę. Ponieważ zwrot obligacji nie wiązał się z ponoszeniem wydatków na ich nabycie, nie ma podstaw do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.
Reasumując, odwołanie darowizny skutkowało tym, że kobieta ponownie stała się właścicielem papierów wartościowych. Dlatego za datę nabycia obligacji należy uznać dzień, w którym nastąpił ich zwrot. Dokonanie darowizny, a następnie jej odwołanie spowodowało, że kobieta ponownie nabyła obligacje, tym razem nieodpłatnie. Wyłącza to możliwość naliczenia wydatków na ich nabycie, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Kobieta nie ma możliwości wykazania jako kosztów uzyskania przychodów poniesionych pierwotnie wydatków na zakup obligacji.
Numer interpretacji: 0115-KDIT2-1.4011. 220.2018.1.KK
