Jeśli wszyscy mogą skorzystać z wycieczki i trudno określić, kto weźmie w niej udział, to nikt nie ma przychodu – tak można podsumować najnowszą interpretację skarbówki dotyczącą nieodpłatnych świadczeń.

Sprawa dotyczyła spółki, która zamierza zorganizować i postawić do dyspozycji wszystkim pracownikom możliwość skorzystania z wycieczki na Litwę zorganizowanej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS). Udział w wycieczce ma mieć charakter dobrowolny i powszechnie dostępny dla wszystkich uprawnionych pracowników. Celem będzie integracja załogi. Wyjazd zrealizuje biuro turystyczne, które określi koszt na jednego pracownika. Złożą się na to: koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia. Każdy z uczestników zgodnie z regulaminem ZFŚS wniesie dopłatę w zależności od swojej sytuacji materialnej. Pozostała kwota kosztu wycieczki będzie dofinansowaniem z funduszu.Spółka zapytała, czy pracownicy będą mieli z tego tytułu przychód, od którego trzeba odprowadzić zaliczki na podatek.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że nie. Przypomniał, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT do przychodów ze stosunku pracy zalicza się również wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 31 ustawy PIT, płatnicy są zobowiązani obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychody ze stosunku pracy.

Czytaj też:

Dofinansowanie z funduszu socjalnego do wyjazdu do teatru - czy to przychód pracownika

Kiedy firmowa wycieczka bez podatku PIT po stronie pracownika

Kwestię rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń" analizował Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13). Zgodnie z wyrokiem za przychody mogą być uznane świadczenia, które:

– po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

– po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

– po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna dla wszystkich).

Zgodnie z wyrokiem TK kryterium wystąpienia po stronie pracownika korzyści majątkowej nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniach organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie, to po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Nie ma korzyści, więc nie ma przychodu. Poza tym bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia nie można określić jego wysokości.

– Udział w spotkaniu (wyjeździe) integracyjnym nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika. Nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom jako ich wymierną korzyść – czytamy w interpretacji.

W konsekwencji wnioskodawcy jako płatnika nie obciąży obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 31 ustawy o PIT.

numer interpretacji: 0113-KDIPT2-3. 4011. 297.2018.2.ID