Osiągane przez osoby fizyczne przychody z najmu, które nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane na dwa sposoby – na zasadach ogólnych według skali podatkowej oraz w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku tego pierwszego sposobu przychody z wynajmu pomniejszane są o koszty uzyskania tych przychodów.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów z najmu są w szczególności koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z najmu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tak rozumianymi kosztami uzyskania przychodów z najmu są, między innymi, faktycznie zapłacone odsetki od kredytów (nie uważa się bowiem za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym od pożyczek i kredytów – zob. art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT) zaciągniętych na nabycie przedmiotu najmu, poniesione po dniu jego przekazania na wynajem. Wcześniej poniesione koszty odsetek od takich kredytów powiększają bowiem wartość początkową przedmiotów wynajmu jako środków trwałych.