Koszty finansowania dłużnego a rynkowa zdolność kredytowa

Artykuł 15ca ustawy o CIT zakłada, że gdy koszty finansowania dłużnego przekraczają wartość finansowania, jaką podatnik mógłby uzyskać, gdyby takie finansowanie zostało mu udzielone przez podmioty niepowiązane z podatnikiem (rynkowa zdolność kredytowa podatnika), organ podatkowy może określić dochód podatnika w wysokości większej lub stratę w wysokości mniejszej, niż zadeklarowana przez przedsiębiorcę. Przy ustalaniu rynkowej zdolności kredytowej podatnika nie bierze się pod uwagę zabezpieczeń udzielonych mu przez podmioty powiązane ani zdolności kredytowej wynikającej z istnienia powiązań. Przepis ten będzie stosowany w praktyce wówczas, gdy koszty odsetek od kredytu przekraczają zdolność kredytową podatnika (mierzoną wartością finansowania możliwego do uzyskania). W rzeczywistości gospodarczej raczej takie sytuacje się nie zdarzają. Dlatego można się domyślać, że ustawodawca chciał wprowadzić przepis, który obejmie wartość całego zadłużenia (a nie kosztów finansowania), ale konsekwencje podatkowe miały objąć odsetki, bo tylko one mogą pomniejszyć podstawę opodatkowania.