Taką interpretację otrzymał przedsiębiorca z branży transportowej, który podpisał umowy leasingowe na autokary. W czasie epidemii koronawirusa ze względu na problemy z płynnością finansową zaprzestał spłacania rat na skutego czego leasingodawca rozwiązał umowę.

W tym roku przedsiębiorca zawarł porozumienie na mocy, którego ma spłacić swój dług. Łącznie to prawie 350 tys. zł. Kwota ta została rozłożona na miesięczne raty w wysokości 6,6 tys. zł. We wniosku o interpretację zapytał, czy można je rozliczyć w kosztach. Uważał, że tak, ponieważ zawarcie porozumienia uchroniło go od wszczęcia windykacji i od zajęcia jedynego środka transportu, jakim dysponuje. Jest to autokar niezbędny do wykonywania działalności.

Skarbówka w interpretacji z 20 października 2023 r. (nr 0113-KDIPT2-1.4011.582.2023.2.MAP) uznała, że działania przedsiębiorcy są uzasadnione gospodarczo, a wydatki na spłatę wierzytelności wynikającej z zawartego z leasingodawcą porozumienia nie zostały wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.