Zarówno zawiniona, jak i niezawiniona utrata uprawnień przez jednego partnera, gdy spółka liczy co najmniej trzech wspólników, nie pociąga za sobą skutku w postaci jej rozwiązania. Rodzi natomiast po stronie tego partnera, który z jakiegokolwiek powodu utracił uprawnienia zawodowe, obowiązek wystąpienia ze spółki. Najpóźniej powinno to nastąpić z końcem roku obrotowego, w którym utracił prawo wykonywania wolnego zawodu. Istnieje również możliwość wcześniejszego wystąpienia wspólnika. Gdyby jednak partner nie podjął odpowiednich czynności (tj. zaniechał złożenia stosownego pisemnego oświadczenia), po bezskutecznym upływie tego ostatecznego terminu (czyli z końcem roku obrotowego) przyjmuje się, że wystąpił ze spółki w ostatnim dniu roku obrotowego (z końcem tego dnia) >patrz przykład 1. Najczęściej rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a zatem w takim przypadku to definitywne wystąpienie wspólnika nastąpi z upływem 31 grudnia. Rok obrotowy może być również obliczany w innym cyklu dwunastomiesięcznym. Jeżeli partner wyznaczył datę wystąpienia ze spółki, jego wyłączenie nastąpi właśnie na koniec tego dnia (przy czym datą graniczną zawsze jest ostatni dzień roku obrotowego) >patrz przykłady 2 i 3. Gdy zaś taki termin w piśmie nie został przez niego oznaczony, to jego ustąpienie nastąpi z końcem dnia dotarcia właściwego oświadczenia do zarządu (jeśli organ ten jest wieloosobowy, to do jednego z jego członków bądź prokurenta) albo jednego ze wspólników mających prawo reprezentacji podmiotu >patrz przykład 4.