Brak wymaganego przepisami elementu na dokumencie powoduje, że przestaje on być wekslem. W konsekwencji nieprawidłowo wypełniony dokument może nie być wartościowym zabezpieczeniem roszczeń. Okaże się bezwartościowym papierkiem, na podstawie którego przedsiębiorca nie odzyska należnych pieniędzy.
Osoby prowadzące firmy i reprezentujące ich interesy muszą zatem pamiętać, że weksel trasowany i własny zawiera przede wszystkim nazwę weksel w języku, w jakim go wystawiono. Konieczne jest również umieszczenie bezwarunkowego polecenia zapłacenia oznaczonej sumy, która powinna być dokładnie oznaczona w pieniądzu i w określonej walucie. Ważne jest też wskazanie terminu płatności. Jeżeli go brakuje, to weksel nie traci ważności i uważany jest za płatny za okazaniem. Podobnie jest przy oznaczeniu miejsca płatności. Jeżeli go brakuje, to weksel jest ważny i uznaje się, że jest on płatny w miejscu wymienionym obok nazwiska trasata (w wekslu trasowanym). Natomiast przy wekslu własnym miejscem płatności jest miejsce jego wystawienia. Kolejnym warunkiem ważności tego papieru wartościowego jest oznaczenie remitenta, czyli osoby, na której rzecz lub zlecenie zapłata ma być dokonana. Oznacza się go przez podanie przynajmniej jego nazwiska. Weksel musi też zawierać datę i miejsce jego wystawienia oraz podpis wystawcy.
W celu zapewnienia prawidłowego obrotu gospodarczego karalne jest fałszowanie i puszczanie w obieg fałszywych pieniędzy lub innych środków płatniczych. Zgodnie z art. 310 kodeksu karnego, kto podrabia, albo przerabia m.in. pieniądz, inny środek płatniczy lub dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5, albo karze 25 lat pozbawienia wolności. Innymi środkami płatniczymi określonymi w tym przepisie są m.in. weksle. Ich podrabianie jest więc przestępstwem zagrożonym bardzo surową karą.
Zgodnie z § 2 art. 310 kodeksu karnego karalne jest nie tylko fałszowanie weksli, ale już samo wprowadzanie takich sfałszowanych papierów wartościowych do obiegu, przyjmowanie ich w takim celu, przechowywanie, przewożenie, przesyłanie, przenoszenie, albo pomaganie w ich zbyciu lub ukryciu. Za popełnienie takiego przestępstwa grozi kara od roku pozbawienia wolności do 10 lat. Karalne jest już samo przygotowanie do popełnienie takich przestępstw. Za przygotowywanie się do popełnienia jednego z tych przestępstw grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 (art. 310 § 4 k.k.).
Jakie są rodzaje
Weksel trasowany – zawiera polecenie wystawcy bezwarunkowego zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej przez inną osobę na rzecz osoby trzeciej w oznaczonym miejscu i czasie.
Weksel własny – zawiera bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty sumy wekslowej przez wystawcę weksla we wskazanym miejscu i czasie.
Weksel in blanco – jest zaopatrzony w co najmniej podpis wystawcy, lecz nie jest wypełniony.
Weksel gwarancyjny – jest najczęściej udzielany na zabezpieczenie spłaty przyznanych kredytów lub prawidłowego wykonania kontraktu.
Rymesa komisowa – zostaje wystawiona z polecenia wierzyciela przez dłużnika na rzecz lub na zlecenie osoby trzeciej, wobec której wierzyciel wystawcy jest zobowiązany.
Trata komisowa – występuje w stosunkach komisowych.
Rekta-weksel – zawiera zakaz indosowania.
Weksel piwniczny – jako trasata podano osobę nieistniejącą.
Jak dochodzić należności
Wierzyciele mają do wyboru kilka sposobów realizacji zobowiązania wekslowego. Najlepiej jest zacząć od przedstawienia weksla do zapłaty, czyli okazaniu go zobowiązanemu do zapłaty. Jeżeli dłużnik nie wykupi weksla, należy przed wniesieniem sprawy do sądu dokonać jego oprotestowania u notariusza. Dzięki zachowaniu tych aktów staranności również indosanci weksla (osoby, które przeniosły go na kogoś innego) nie unikną odpowiedzialności za zapłatę. Należności z weksla można dochodzić też na drodze sądowej w postępowaniu zwykłym lub nakazowym. Ta druga forma jest najczęstsza ze względu na jej prostotę i znaczne przyspieszenie.
