Występuje kilka rodzajów pomocy, o jaką mają prawo ubiegać się przedsiębiorcy. Generalnie dwa najważniejsze wiążą się z udzielaniem regionalnej pomocy inwestycyjnej albo tzw. pomocy de minimis. Ten drugi rodzaj wsparcia ze względu na maksymalny poziom pomocy (200 tys. euro w ciągu trzech lat dla jednego przedsiębiorcy) ma ograniczony charakter. Generalnie pomoc de minimis nie nadaje się bowiem do finansowania dużych projektów inwestycyjnych. Stąd znacznie większe znaczenie pomocy regionalnej, gdzie dotacje mogą iść w miliony. To z niej w latach 2007–2013 finansowane były największe inwestycje przedsiębiorców, zarówno te realizowane dzięki programom regionalnym, jak i ogólnokrajowym (np. „Innowacyjna gospodarka"). Podobnie będzie w latach 2014–2020, przy okazji realizacji nowych programów operacyjnych (znów regionalnych i ogólnokrajowych).
O tym, jaka może być maksymalna tzw. intensywność pomocy regionalnej, czyli jaki może być procentowy udział środków publicznych (fundusze, środki budżetu państwa lub samorządu) w tzw. wydatkach kwalifikowanych, decyduje mapa pomocy regionalnej. Jest ona tworzona dla wszystkich państw (regionów, podregionów) Unii Europejskiej. Dla Polski odpowiednie wytyczne zawarte są w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (DzU ?z 2014 r., poz. 878). Zgodnie z nim (§ 3) maksymalna intensywność pomocy regionalnej wynosi:
Zgodnie z § 5, w przypadku mikro- i małych firm intensywność wsparcia może zostać podniesiona o 20 pkt proc., natomiast dla średnich firm o 10 pkt proc. To oznacza, że np. małe przedsiębiorstwo z województwa podkarpackiego będzie mogło oczekiwać dofinansowania na poziomie ?70 proc., a średniej wielkości firma z województwa świętokrzyskiego na poziomie 45 proc. —mgk
