Informacje o rynku można pozyskiwać z różnych źródeł. Zaczynając od tych powszechnie dostępnych zawartych ?w dziennikach, prasie specjalistycznej, danych statystycznych, a kończąc na tych pozyskiwanych od podmiotów wyspecjalizowanych, np. wywiadowni gospodarczych. Warto jednak pamiętać, że pozyskując informacje o innych firmach, nie wolno przekraczać pewnych granic, poza którymi mamy już do czynienia ze szpiegostwem ?i przestępstwem.
Problem polega na tym, że nie zawsze te granice są wyraźne. W pewnym stopniu kwestię tego, co mieści się w legalnym wywiadzie gospodarczym, a co już nie, reguluje ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (DzU z 2003 r. nr 153, poz. 1503 ze zm.). Zakazuje ona stosowania czynów nieuczciwej konkurencji, definiując to pojęcie jako działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta (art. 3).
Wskazuje także przykłady takich czynów. A jednym ?z wymienionych jest właśnie naruszenie tajemnicy innego przedsiębiorstwa. Art. 11 wymienionej ustawy precyzuje, że takim czynem jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża to interesowi przedsiębiorcy lub go narusza.
Co zatem jest tajemnicą firmy? Rozumie się przez to niedopuszczone do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje mające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania ?w celu zachowania ich poufności.
Warto tym samym podkreślić, że nie wszystko, co przedsiębiorca nazwie tajemnicą, taką rzeczywiście będzie. Musi on jeszcze podjąć stosowne kroki, aby taką wiedzę lub informację chronić. Na koniec należy dodać, że w myśl art. 23 kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi w stosunku do przedsiębiorcy, ujawnia innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2, jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy. Tej samej karze podlega ten, kto, uzyskawszy bezprawnie informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, ujawnia ją innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej.
