Część przedsiębiorców działających na rynku usług związanych z letnim sezonem wypoczynkowym planuje zaprzestanie, aż do kolejnych wakacji, prowadzenia działalności. Niektórzy decydują się na likwidację firmy, wielu jednak wybiera zawieszenie działalności.

Szczególnie ci, którzy swoją firmę prowadzą jednoosobowo na rynku cechującym się sezonową aktywnością (np. usługi turystyczne czy gastronomiczne w górskich lub nadmorskich miejscowościach wypoczynkowych). W ten sposób minimalizują nałożone na nich obciążenia finansowe i zmniejszają obowiązki formalne, z których muszą się wywiązywać jako podatnicy bądź płatnicy składek.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 i 1a ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy. Przy czym, jeżeli okres zawieszenia obejmuje wyłącznie pełny miesiąc luty danego roku kalendarzowego, to za minimalny okres zawieszenia wykonywania działalności przyjmuje się liczbę dni lutego w tym roku.

Pomimo zgłoszenia zawieszenia działalności, przedsiębiorca jest z jednej strony zobligowany do wywiązywania się z wielu obowiązków związanych z prowadzeniem zawieszonej firmy, z drugiej zaś może podejmować działania, które nie są naruszeniem warunków zawieszenia.

W okresie zawieszenia działalności przedsiębiorca wykonuje wszelkie obowiązki nałożone przepisami prawa (także podatkowego). Może również zostać wszczęta wobec niego kontrola na zasadach analogicznych jak w przypadku aktywnych przedsiębiorców (art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Równocześnie przedsiębiorca w czasie zawieszenia działalności ma prawo:

Oczywiście ma również obowiązek regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przytoczony katalog dopuszczalnej aktywności, którą podatnik może podjąć w okresie zawieszenia działalności, ma charakter zamknięty. Jeśli zatem przedsiębiorca przekroczy ustalone i dopuszczalne granice aktywności, to złamie ustalony w art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zakaz wykonywania działalności i osiągania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie, na który działalność gospodarcza została zawieszona.

W okresie zawieszenia przedsiębiorca powinien podejmować tylko działania niezbędne i niewykraczające poza zakres ustalony w art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.