- W wojewódzkim sądzie administracyjnym toczy się postępowanie dotyczące skargi mojej firmy na decyzję dyrektora izby skarbowej z 6 czerwca 2013 r. w przedmiocie CIT za 2010 rok. W toku postępowania sądowo-administracyjnego, na jednej z rozpraw, złożyłem do akt pełnomocnictwo dla adwokata Jana Kowalskiego do występowania w sprawie o sygn. I SA/Wr 230/13 z prawem substytucji. Sygnatura ta dotyczy właśnie tego postępowania, które toczy się obecnie przed WSA. Jeżeli sąd wyda rozstrzygnięcie niekorzystne dla mojej firmy, to na pewno złożę skargę kasacyjną. Czy w związku z takim brzmieniem mojego pełnomocnictwa obejmuje ono również ewentualne przyszłe postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym? – pyta czytelnik.

Strona w postępowaniu sądowo-administracyjnym może działać osobiście lub przez pełnomocnika (pełnomocników). Artykuł 36 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: ppsa) wskazuje, że w postępowaniu sądowo-administracyjnym mogą zostać udzielone 3 różne pełnomocnictwa:

1. ogólne – do prowadzenia spraw przed sądami administracyjnymi,

2. do prowadzenia poszczególnych spraw

3. do niektórych tylko czynności.

Przy czym sąd w postępowaniu sądowo-administracyjnym nie ma obowiązku poszukiwania pełnomocnictwa w aktach innych, niż akta danej sprawy (postanowienie NSA z 14 listopada 2012 r., II GZ 383/12). To skarżący powinien w tym zakresie podjąć stosowne działania.

Na podstawie art. 39 ppsa pełnomocnictwo ogólne lub pełnomocnictwo do prowadzenia poszczególnych spraw obejmuje jednocześnie umocowanie do:

Nie ma przy tym ograniczeń, aby strony zmieniły zakres tych pełnomocnictw w zakresie przedmiotowym (np. rozszerzenie), czy czasowym. Jeżeli pełnomocnictwo wskazuje na prawo do występowania w sprawie o konkretnej sygnaturze, to tym samym wyraźnie informuje strony, że pełnomocnictwo to upoważnia do występowania w konkretnej sprawie i przed konkretnym organem. Jest to zatem pełnomocnictwo do prowadzenia poszczególnej sprawy, a nie pełnomocnictwo ogólne (postanowienie NSA z 21 września 2012 r., II FZ 696/12).

To oznacza, że nie stanowi ono podstawy do podpisania skargi kasacyjnej przez pełnomocnika (postanowienie NSA z 14 listopada 2008 r., I OSK 1486/07), czy działania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Jak się podkreśla w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, pełnomocnictwo do reprezentowania przed WSA nie jest tożsame z pełnomocnictwem do występowania przed NSA (postanowienie NSA z 29 września 2010 r., I FZ 386/10).

Przykład

Pełnomocnictwo z 2 sierpnia 2013 r. dołączone do skargi z 2 sierpnia 2013 r. wniesionej 5 sierpnia 2013 r. do wojewódzkiego sądu administracyjnego upoważnia radcę prawnego Adama Nowaka do działania w imieniu spółki z o.o. Afrodyta.

W treści pełnomocnictwa użyto sformułowania „do działania w imieniu skarżącego przed sądem administracyjnym pierwszej instancji". Pełnomocnik nie jest zatem na podstawie tego pełnomocnictwa umocowany do działania przed NSA.

Treść dokumentu pełnomocnictwa jest zatem bardzo istotna, bo jeśli wynika z niego, że umocowanie pełnomocnika obejmuje np. tylko występowanie we wszystkich sprawach przed NSA, to nie obejmuje ono umocowania pełnomocnika do sporządzenia skargi kasacyjnej (postanowienie NSA z 23 listopada 2012 r., I FSK 1472/12).

Przykład

Franciszek Nowakowski działający w imieniu „Konsorcjum Finansowe Zysk" Sp. z o.o. udzielił pełnomocnictwa Przemysławowi Kowalskiemu do reprezentowania spółki przed sądami administracyjnymi w zakresie decyzji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z 30 lipca 2013 r. (PP-412-149/2013/EW) dotyczącej utrzymania w mocy decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gorzowie Wlkp. z 19 czerwca 2013 r. (PP-412/181/13/FR) w zakresie określenia zaległości z tytułu VAT za okres styczeń - marzec 2011 r. Pełnomocnictwo to obejmuje więc umocowanie pełnomocnika m.in. do sporządzenia i wniesienia skargi do WSA, jak również sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej.