Wśród obciążeń o charakterze publicznoprawnym, do których ponoszenia obowiązani są przedsiębiorcy, nie sposób pominąć tych, które wynikają z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Reguluje ona m.in. zasady opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Jest on istotną pozycją w finansach wielu przedsiębiorców. Stawka daniny, w przypadku budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie tej działalności, może osiągnąć w 2013 roku nawet 22,82 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Kierując się dążeniem do minimalizacji zobowiązań wobec fiskusa, trzeba rozważyć możliwość zaliczenia takiego podatku do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o PIT lub CIT.
Podatek od nieruchomości może być zaliczany do kosztów na zasadach ogólnych z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT). Jeżeli jest to wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia jego źródła, to można go uwzględnić w rachunku podatkowym. Potwierdzeniem tego może być przykładowo interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 7 listopada 2011 r., IPTPB1/ 415-135/11-2/AG.
Podatek od nieruchomości nie jest też wyjątkiem wykazanym w art. 23 ustawy o PIT (art. 16 ustawy o CIT), tj. kosztem, który pomimo zaistnienia związku pomiędzy jego poniesieniem a osiąganym przychodem bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła nie jest uznawany za koszt uzyskania przychodów.
W jakim momencie ująć taki koszt w księgach? Problem ten jest szczególnie istotny w przypadku podatników PIT prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów (pkpir), a zatem najczęściej drobnych przedsiębiorców, którzy opłacają podatek od nieruchomości w czterech ratach na podstawie otrzymanej decyzji. W takim przypadku kluczowy jest art. 22 ust. 6b ustawy o PIT.
Zgodnie z nim za dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących pkpir (z zastrzeżeniem przepisów szczególnych) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tym samym podatek od nieruchomości powinien być ujęty w pkpir w dacie wystawienia decyzji ustalającej wartość opłaty na dany rok.
Zasada ta nie budziła większych wątpliwości w latach poprzednich. Jednak z uwagi na nowelizację ustaw o podatkach dochodowych dotyczącą konieczności dokonywania korekty niezapłaconych kosztów (po upływie 30 dni od daty upływu terminu płatności oznaczonego na fakturze, a jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni – po upływie 90 dni od daty zaliczenia wydatku do kosztów) podatnicy zastanawiali się, czy zasada ta dotyczy także niezapłaconej części podatku od nieruchomości, uprzednio ujętego w kosztach.
Jednak Ministerstwo Finansów informuje, że przepisów o korekcie kosztów nie stosuje się do podatku od nieruchomości. Oznacza to, że niezależnie od terminu zapłaty poszczególnych kwartalnych rat podatek ten w całości należy ujmować w pkpir w dacie wystawienia decyzji ustalającej podatek od nieruchomości. Oczywiście jeśli zachowane są ogólne warunki jego uznania za koszt podatkowy.
Autor jest prawnikiem, doradcą podatkowym prowadzącym własną kancelarię w Krakowie
