W jednej z gmin rada podjęła uchwałę, w której postanowiła o zwiększeniu liczby punktów sprzedaży alkoholu. W jej treści znalazł się zapis, w którym postanowiono, że limit punktów, w których będzie można sprzedawać i podawać napoje zawierające powyżej 4,5 proc. alkoholu, został zwiększony z 550 do 1000 punktów.

W toku badania legalności tej uchwały organ nadzoru stwierdził, że powyższego uregulowania rada dokonała sprzecznie z postanowieniami [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=185407]ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (DzU z 2007 r. nr 70, poz. 473 ze zm.).[/link] Swoisty charakter ustawy pociąga za sobą zobowiązanie do podejmowania na jej podstawie działań zmierzających do ograniczenia spożywania napojów alkoholowych oraz ograniczanie dostępności alkoholu.

Należy podkreślić, że wprawdzie nie istnieje prosty związek pomiędzy zwiększeniem liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych a wzrostem negatywnych zjawisk związanych ze spożyciem alkoholu (patrz: [b]wyrok z 23 marca 2004 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, II SA/Wr 2964/01),[/b] to jednak każdorazowe zwiększenie przedmiotowej liczby punktów wymaga uzasadnienia podejmowanej decyzji. Dotyczy to zwłaszcza wskazania powodów, dla których rada zdecydowała o prawie podwojeniu liczby tych punktów.

Wojewoda stwierdził, że jeżeli ustawa upoważnia radę gminy do ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych, to realizacja tej kompetencji musi się mieścić w granicach zakreślonych ustawą o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i służyć realizacji celów z niej wynikających, zatem nie może polegać na ustaleniu dowolnej liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 proc. (z wyjątkiem piwa).

Takie działanie bowiem należy uznać za niezgodne z prawem. Potwierdzeniem tego stanowiska jest [b]wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 stycznia 1995 r.(SA/Kr 2937/94)[/b], który stwierdził, że jeżeli cel jest wytyczony przez ustawę wprost, a podmiot realizujący tę właśnie ustawę wykonuje w jej ramach działania, nie zmierzając do realizacji tego celu, to można uznać, że działa on niezgodnie z prawem, a nawet bez podstawy prawnej.

W konsekwencji nadzór wojewody uznał, że rada gminy, podejmując stosowną uchwałę przekroczyła kompetencje wynikające z art. 12 w zw. z art. 1 i 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i akt ten uchylił.

[i]Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podlaskiego z 28 października 2009 r., NK.II.AŁ.0911.-152/09.[/i]