Zasady i warunki transportu zwierząt określa [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A6481A64A7CCE9D8B6598E5E4C05B8D6?id=169782]ustawa o ochronie zwierząt (DzU z 2003 r. nr 106, poz. 1002 ze zm.)[/link] oraz unijne rozporządzenia 1/2005/WE w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań

[srodtytul]Krajowe i unijne wymagania[/srodtytul]

Unijne rozporządzenie określa m.in. wymagania dotyczące wyposażenia technicznego pojazdów, wydawania zezwoleń na transport i kwalifikacji zajmujących się przewozem.

Określa też maksymalny czas transportu i jego warunki, przeprowadzania obowiązkowych kontroli w miejscach rozładunku i odpoczynku zwierząt oraz w miejscach przeznaczenia po zakończeniu transportu. 

Natomiast z polskich przepisów wynika, że nadzór nad przestrzeganiem tych wymagań sprawuje Inspekcja Weterynaryjna.

Ale kontrole, zwłaszcza na trasie przejazdu, może też prowadzić Inspekcja Transportu Drogowego.

Ma prawo nałożyć karę nie tylko za nieprzestrzeganie przepisów z zakresu transportu drogowego, ale i za niedociągnięcia związane z ochroną przewożonych zwierząt.

[srodtytul]Jazda z zezwoleniem[/srodtytul]

Zezwolenie na transport zwierząt wydaje powiatowy lekarz weterynarii.

Zrobi to pod warunkiem, że osoby ubiegające się o nie wykazały, że dysponują wystarczającą liczbą właściwego personelu, wyposażenia i procedur operacyjnych umożliwiających im przestrzeganie unijnego rozporządzenia.

[b]Ponadto osoby ubiegające się o zezwolenie nie mogą figurować w rejestrze skazanych za poważne naruszenia prawodawstwa wspólnotowego lub krajowego dotyczącego ochrony zwierząt.[/b]

Zezwolenie może być ograniczone dla danego rodzaju zwierząt oraz konkretnego środka transportu. Te wymagania pozwalają na uzyskanie dokumentów potrzebnych na przewozy na krótszych trasach.

Przy zezwoleniu na długotrwałe przewozy (ponad osiem godzin) trzeba też dołączyć ważne licencje kierowców i osób obsługujących zwierzęta oraz ważne świadectwa zatwierdzenia dla wszystkich środków transportu używanych podczas długotrwałego przewozu.

Niezbędne są też dokumenty zawierające szczegółowe informacje dotyczące procedur umożliwiających przewoźnikowi śledzenie i rejestrowanie ruchu pojazdów, za które odpowiadają, oraz procedur kontaktowania się z poszczególnymi kierowcami w trakcie przewozu; niekiedy pojazdy muszą być wyposażone w odpowiedni system nawigacji.

Powiatowy lekarz weterynarii wystawia też świadectwa zatwierdzenia dla środków transportu drogowego do przewozu zwierząt.

[srodtytul]Personel z uprawnieniami[/srodtytul]

Licencje potwierdzające kwalifikacje do przewozu zwierząt muszą mieć osoby obsługujące zwierzęta, czyli zazwyczaj kierowcy pojazdów przewożących je i konwojenci.

O taki dokument opiekun zwierząt (osoba, a nie firma) musi wystąpić do powiatowego lekarza weterynarii. 

Zanim to zrobi, musi ukończyć odpowiedni kurs i zdać egzamin.

Firmy prowadzące takie kursy można znaleźć w Internecie, często są to te same firmy, które zajmują się szkoleniem kierowców. Kursy trwają zazwyczaj jeden dzień i kosztują kilkaset złotych.

Takie same kwalifikacje muszą uzyskać osoby spoza UE, które zarobkowo przewożą zwierzęta na terenie Wspólnoty. Dlatego niektóre firmy prowadzą szkolenia np. w języku rosyjskim. Licencje są przyznawane maksymalnie na pięć lat.

[ramka][b]Dokument po polsku i angielsku[/b]

[b]Licencje są niezbędne przy kaźdym transportcie wykonywanym zarobkowo, ale dotyczą tylko niektórych grup zwierząt (koni, bydła, owiec, kóz, świń i drobiu), często także obejmują rolników. [/b]

Dokument wydany przez polskie władze obowiązuje na terenie całej Unii Europejskiej.

Licencja jest wydawana w języku państwa członkowskiego (u nas po polsku) oraz po angielsku.

Wzory zarówno zezwoleń, jak i licencji są zamieszczone w załącznikach do unijnego rozporządzenia. [/ramka]