Przedsiębiorca zawarł z pracownikami umowy cywilnoprawne na używanie w jazdach lokalnych własnych pojazdów w celach służbowych. Umowy zostały podpisane na podstawie art. 34a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym. A zwrot kosztów używania do celów służbowych własnych pojazdów odbywa się na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.
CZYTAJ TAKŻE: Prezent na święta czasem trzeba opodatkować
W umowach tych pracodawca wyznacza pracownikowi miesięczny limit przebiegu kilometrów samochodu prywatnego w jazdach lokalnych. W ostatnim dniu miesiąca pracownicy przedstawiają kilometrówki, obliczone według obowiązujących stawek za 1 km, określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, wraz z rachunkami dokumentującymi poniesione koszty.
Na podstawie tych wykazów jest wypłacany ryczałt brutto. A od niego potrącany jest podatek dochodowy w wysokości 18 proc. Kwota netto jest wypłacana pracownikowi. Powstało więc pytanie, czy w takiej sytuacji wypłacone kwoty będą zwolnione z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b.
Okiem fiskusa
Stanowisko w tej sprawie zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja nr 0115-KDIT2-2.4011.387.2019.2.MD). Wynika z niego, że zwrot kosztów poniesionych przez pracowników z tytułu używania w jazdach lokalnych pojazdów stanowiących ich własność, dla potrzeb zakładu pracy, nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Bowiem prawo do takiego zwrotu wynika z umowy opartej na przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, a nie wprost z przepisów odrębnych ustaw.
CZYTAJ TAKŻE: Wydatek na kurtkę motocyklową można zaliczyć do kosztów
Z art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT wynika, że wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.
Odrębnymi ustawami do których odsyła art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT są:
- ustawa z 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej „Poczta Polska”.
- ustawa z 28 września 1991 r. o lasach.
- ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Trzeba wykazać przychód i go opodatkować
Tak więc przedmiotowe zwolnienie obejmuje zwrot kosztów tylko niektórym pracownikom. Tym, dla których szczególne ustawy przewidują możliwość przyznania prawa do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika lub nakładają na pracodawcę obowiązek ich zwrotu.
W konsekwencji wypłacone pracownikom kwoty z tytułu zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych pojazdów stanowiących ich własność, dla potrzeb pracodawcy, stanowią przychód pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niekorzystający ze zwolnienia. To zaś oznacza, że na przedsiębiorcy, jako płatniku, ciąży obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy.