Zapomoga dla pracownika z powodu COVID-19 bez podatku

Wiele firm wprowadziło lub chce wprowadzić taką formę pomocy dla pracowników.

O wydanie interpretacji indywidualnej zwróciła się Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych, która przyznaje zapomogi w wyniku zachorowania na COVID-19 lub zarażenia się wirusem SARS-CoV-2 z funduszu świadczeń socjalno-bytowych. Środki z funduszu trafiają do pracowników w trudnej sytuacji m.in. długotrwałej choroby lub śmierci bliskiego członka rodziny. Zmianą w regulaminie wprowadzono zapis dotyczący otrzymania pomocy w sytuacji zachorowania na COVID-19 lub zarażenia się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARC-CoV-2. Zapomogi przyznaje się na wniosek pracownika, w wysokości 500 zł. Wątpliwości Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych dotyczyły opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przyznawanej pomocy.

Kiedy można skorzystać ze zwolnienia?

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast art. 9 ust. 1 ustawy określa, że opodatkowaniu podlegają wszystkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika oprócz tych, które wymieniono w ustawie lub od których zaniechano poboru podatku. W interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 marca 2021 r. (0113-KDIPT2-2.4011.1062.2020.2.AKR) podkreślono, że „Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.” Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych zastanawiał fakt, czy zapomoga może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26. Przepis ten określa, że wolne od podatku dochodowego są: „zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

Zgodnie z art. 52l pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) – w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 10 tys. zł.

Zapomoga – jak ją zdefiniować?

W ustawie nie zdefiniowano również pojęć: „zdarzenie losowe” i „zapomoga”. Słownik języka polskiego PWN definiuje zapomogę jako ,”bezzwrotną pomoc finansową”. Natomiast zdarzenie losowe jako ,”zdarzenie, którego zaistnienie zależy od przypadku”. Pojęcia te zdefiniowano we wcześniejszych interpretacjach podatkowych. Zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPB2/415-240/14/IL) zapomoga jest definiowana jako: ,,Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.”

Natomiast zgodnie z interpretacją dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPBII/1/415-110/12/BJ) indywidualne zdarzenie losowe to: „pod pojęciem indywidualnego zdarzenia losowego można rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności, jak np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu itp.”

CZYTAJ TEŻ: Czy nieodliczony VAT jest kosztem podatkowym?

Z kolei w interpretacji z 25 marca 2021 r. dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśniono pojęcie epidemii. W praktyce orzeczniczej za epidemię uznaję się siłę wyższą, czyli zdarzenie o charakterze zewnętrznym, niemożliwe lub mało prawdopodobne do przewidzenia, którym skutkom nie sposób zapobiec, czyli zdarzenie losowe. „W świetle powyższej definicji wskazana we wniosku epidemia (panująca w Polsce od marca w 2020 r. spowodowana nowym koronawirusem SARS-CoV-2) i będące jej następstwem zarażenia skutkujące zachorowaniem na Covid-19 mogą zostać uznane za siłę wyższą, a tym samym zdarzenie losowe. W konsekwencji zarażenie SARS-CoV-2 powodujące zachorowanie na Covid-19 będzie spełniać przesłankę indywidualnego zdarzenia losowego, czyli nagłego, niespodziewanego, pojedynczego zdarzenia wywołanego przyczynami zewnętrznymi, których nie można do końca przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności”.

CZYTAJ TEŻ: Próbki i prezenty w świetle przepisów ustawy o podatku VAT

Dyrektor KIS podkreślił, że wskazana we wniosku zapomoga wypłacana z funduszu świadczeń socjalno-bytowych, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 26 ustawy o podatku od osób fizycznych. W związku z powyższym na wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy w związku z tym świadczeniem.