Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 21 lutego 2017 r. (II UK 742/15).
ZUS odmówił wydania zaświadczenia potwierdzającego, że pracownik płatnika składek, który był agencją pracy tymczasowej, we wskazanych okresach wykonywania pracy we Francji podlegał polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych. Sąd apelacyjny, jako sąd drugiej instancji, zmienił wyrok sądu okręgowego uznając, że decyzja ZUS była prawidłowa. Rozstrzygnięcie sprawy wymagało zastosowania europejskich przepisów w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a więc rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 883/2004 oraz nr 987/2009.