Wyrok zapadł ze skargi spółki, która prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Fiskus w interpretacji wydanej na wniosek spółki stwierdził, że w przypadku nieprzepracowania przez pracownika pełnego miesiąca wynagrodzenie za czas urlopu czy chorobowe nie może stanowić kosztów kwalifikowanych w takiej części, w jakiej czas pracy poświęcony na wykonywanie działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy.

Spółka stała natomiast na stanowisku, że wszystkie należności ze stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika składki z ich tytułu stanowią koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu.

Stanowisko firmy podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, który uznał, że do kosztów kwalifikowanych należą przychody pracowników B+R zaliczone na podstawie art. 12 ustawy o PIT, w tym sporne wynagrodzenia przysługujące pracownikowi w trakcie urlopu i choroby.

Wyrok podtrzymał Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: II FSK 3033/19), wskazując, iż kosztem są także te świadczenia pracownicze, które nie są wynagrodzeniem za pracę realnie wykonaną, np. za urlop czy chorobę.