Podwładny zwolnił się w trybie dyscyplinarnym (zarzucił pracodawcy, że podrobił jego podpis na umowie o pracę i nie wiedział, iż został zatrudniony na stanowisku pracownika administracyjnego). Zażądał także odszkodowania. Gdy pracodawca odmówił jego wypłaty, były podwładny skierował powództwo do sądu pracy. Szef natomiast, po otrzymaniu odpisu pozwu, zamierza mu wręczyć dyscyplinarkę za porzucenie pracy. Czy jest to dopuszczalne? – pyta czytelnik.
W świetle art. 55 § 1
1
kodeksu pracy pracownik może rozwiązać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia m.in. wtedy, gdy szef dopuścił się wobec niego ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków. W takim przypadku przysługuje mu odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeżeli miał umowę o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy – w wysokości wynagrodzenia za dwa tygodnie. Tę decyzję podwładny powinien podać na piśmie, wskazując przyczynę uzasadniającą rozstanie w tym trybie. Zakończenie współpracy w taki sposób może nastąpić w ciągu miesiąca od daty uzyskania przez pracownika informacji o ciężkim naruszeniu przez przełożonego podstawowych obowiązków. Wywołuje ono skutki, jakie przepisy prawa wiążą z wypowiedzeniem umowy o pracę przez zatrudniającego (art. 55 § 2–3 k.p.).
Czytelnikowi nie wolno zatem wręczyć byłemu pracownikowi „wilczego biletu". Stosunek pracy już bowiem nie istnieje. Został on skutecznie rozwiązany przez byłego etatowca. Nie ma natomiast znaczenia, czy faktycznie występują podane przez niego przesłanki dyscyplinarnego rozstania.
Czytelnik może jednak podważać przyczyny natychmiastowego zakończenia współpracy w wytoczonym przez byłego pracownika procesie o odszkodowanie. Zatrudniający ma prawo wystąpić np. w pozwie wzajemnym z roszczeniem o odszkodowanie za nieuzasadnione rozwiązanie przez podwładnego umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia (patrz przykład pozwu wzajemnego). Odszkodowanie to należy się w wysokości wynagrodzenia pracownika za okres wypowiedzenia, a w razie rozwiązania angażu na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy – w wysokości wynagrodzenia za dwa tygodnie.
—Anna Borysewicz, adwokat
Podstawa prawna: art. 52 § 2, art. 55 § 1
1-3
oraz art. 61
1–2
ustawy z 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 1502)
Przykład pozwu wzajemnego
Płock, 12 listopada 2014 r.
Sąd Rejonowy
IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Płocku
Pozwany – powód wzajemny: Aleksandra Iksińska
prowadząca działalność gospodarczą pod firmą
Agencja Reklamowa i PR Aleksandra Iksińska z/s w Płocku
(NIP: 000-111-22-33)
ul. Wrzosowa 5, 09-400 Płock
Powód – pozwany wzajemny: Elwira Igrekowska
zam. Wagonowa 21, 09–400 Płock
Sygn. akt: IV P 00/14
w.p.s.: 1000 zł
opł. sąd. 50 zł (w znakach sądowych)
Pozew wzajemny
Działając w imieniu własnym (wypis z CEIDG pozwanej – powódki wzajemnej z 12 listopada 2014 r. został załączony do odpowiedzi na pozew z 12 listopada 2014 r.), wnoszę o:
1. Zasądzenie od powódki – pozwanej wzajemnej na rzecz pozwanej – powódki wzajemnej kwoty 1000 zł z tytułu odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika wraz z ustawowymi odsetkami od 23 września 2014 r. do dnia zapłaty;
2. Przeprowadzenie rozprawy także podczas nieobecności pozwanej – powódki wzajemnej, w razie zaś niestawiennictwa powódki – pozwanej wzajemnej, gdy ponadto nie złożyła ona odpowiedzi na pozew wzajemny – wydanie wyroku zaocznego i nadanie temu wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności;
3. Zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.
Ponadto wnoszę o:
I. Dopuszczenie, a następnie przeprowadzenie dowodu z następujących dokumentów:
– umowa o pracę z 11 lutego 2014 r. – na okoliczność ustalenia, że pozwana – powódka wzajemna zawarła z powódką – pozwaną wzajemną umowę o pracę na okres próbny od 11 lutego do 10 maja 2014 r., powódka – pozwana wzajemna została zatrudniona jako pracownik administracyjny, z wynagrodzeniem w kwocie 2000 zł brutto/m-c płatnym w ostatnim dniu danego miesiąca, na cały etat z dobową normą czasu pracy osiem godzin,
– opinia z 15 października 2014 r. biegłego grafologa Ernesty Nowak ze sprawy Ds. 01/14 Prokuratury Rejonowej w Płocku – na okoliczność ustalenia, że podpis na ww. umowie o pracę został złożony przez powódkę – pozwaną wzajemną,
– postanowienie z 31 października 2014 r. prokuratora Prokuratury Rejonowej w Płocku o umorzeniu dochodzenia w/s Ds. 01/14 – na okoliczność ustalenia, że prawomocnie umorzono postępowanie w/s o podrobienie przez pozwaną – powódkę wzajemną podpisu powódki – pozwanej wzajemnej na umowie o pracę z 11 lutego 2014 r.;
II. Dopuszczenie, a następnie przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron – na okoliczności jak w pkt I.
W załączeniu:
– odpis pozwu wzajemnego,
– dokumenty z pkt I niniejszego pozwu wzajemnego.
Aleksandra Iksińska
właściciel Agencja Reklamowa i PR Aleksandra Iksińska
