Pełnomocnik spółki akcyjnej wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność marszałka województwa, która miała polegać na braku zwrotu nadpłaty za korzystanie ze środowiska, wraz z należnym oprocentowaniem. Firma musiała zapłacić wcześniej za wprowadzenia gazów i pyłów do powietrza, wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, pobór wód oraz składowanie odpadów, za okres drugiego półrocza 2006 i 2007 roku.

W odpowiedzi na wezwanie sądu do jednoznacznego sprecyzowania, czy spółka skarży bezczynność marszałka, polegającą na niedokonaniu zwrotu nadpłaty opłaty za korzystanie ze środowiska, czy bezczynność w zakresie nie wydania decyzji, w sprawie zwrotu nadpłaty opłaty za korzystanie ze środowiska - pełnomocnik skarżącej spółki wskazał, że skarży niedokonanie czynności materialno-technicznej, w postaci zwrotu nadpłaty.

WSA odrzucił skargę na tą bezczynność, uznając ją jako nie należącą do właściwości sądu administracyjnego. Sąd stwierdził, że zgodnie z ustawą Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ma za zadanie rozpatrywać skargi na bezczynność organów, gdy te zobowiązane był do załatwienia sprawy, w formie określonej konkretnym przepisem prawa.

 

Dalej wyjaśniał, iż Ordynacja podatkowa stanowi, że nadpłata podlega zwrotowi w terminie trzydziestu dni od wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę lub określającej wysokość nadpłaty. Zatem dokonanie zwrotu, jest wyłącznie czynnością materialno-techniczną, dokonywaną przez organ z urzędu, przy spełnieniu określonych przepisami przesłanek i nie wymaga uprzedniego wydania decyzji bądź postanowienia. Zaś czynność tego rodzaju nie mieści się, zdaniem sądu, wśród spraw, które mogą badać sądy administracyjne.

 

WSA podkreślił także, że odrębną kwestią jest możliwość uzyskania przez spółkę rozstrzygnięcia co do zasadności zwrotu nadpłaty. W sytuacji, gdy marszałek kwestionuje zasadność zwrotu, powinien wydać decyzję o odmowie zwrotu. Skarżąca jednak zarzuciła organowi bezczynność, polegającą na niedokonaniu zwrotu nadpłaty, a nie braku decyzji o zasadności tego zwrotu – a takich spraw sąd wojewódzki nie może rozstrzygać.

 

Spółka złożyła skargę kasacyjną, w której domagała się uchylenia postanowienia niższej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, z uwagi na błędy WSA w ocenie przepisów ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny 23 maja 2014 roku stwierdził, że skarga firmy zawiera usprawiedliwione podstawy. Sąd orzekł, że czynność materialno-techniczna, jaką jest w sprawie zwrot nadpłaty, bez wątpienia jest czynnością, którą zgodnie z przepisami p.p.s.a. można zaskarżyć do sądu administracyjnego, a tym samym bezczynność organu, który jej nie wykonał w zakreślonym ustawowo terminie.

Pogląd tożsamy wyraził NSA w postanowieniu z 19 września 2013 roku, w sprawie II FSK 2418/13, gdzie stwierdzono, że zwrot nadpłaty podatku w przypadku objętym dyspozycjami ustawy Ordynacja podatkowa, jest czynnością materialno-techniczną, która przy bezczynności organu podatkowego lub przewlekłego prowadzenia postępowania podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego (II OSK 1215/14).

Wyrok jest prawomocny.