Jak wiadomo najważniejszą przesłanką uzyskania biznesowego sukcesu jest pomysł. Wybrany przez przedsiębiorcę rodzaj i obszar działalności musi stwarzać szansę na powstanie popytu na naszą ofertę przy cenie jednostkowej gwarantującej opłacalność prowadzonego biznesu. Generalnie można przyjąć dwa sposoby poszukiwania swojego miejsca na rynku.
Po pierwsze spróbować zaoferować produkt, czy też usługę tak innowacyjną, że popyt będzie wynikiem efektu nowości rynkowej. Drugim sposobem jest osadzenie swojej działalności tam, gdzie spodziewamy się, że popyt będzie stały w jakimś okresie, a jego wahania zwiążą się co najwyżej z rodzajami produktów oferowanych przez daną branżę.
Przyjmując ten drugi tok myślenia okazuje się, że dobrym pomysłem może być spróbowanie swoich sił w produkcji broni, amunicji, czy też materiałów wybuchowych. Oczywiście to branża o specyficznych cechach i zawężonym kręgu potencjalnych odbiorców. Warto jednak pamiętać, że polska armia stale się modernizuje, a poziom wydatków na obronność jest ściśle i sztywno ustalony przez ustawę.
Aby rozpocząć działalność w omawianym obszarze trzeba przede wszystkim poznać przepisy ustawy z 22 czerwca 2001 roku o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (dalej: ustawa).
Co jest potrzebne
Wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu i obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wymaga, co do zasady, uprzedniego uzyskania koncesji. Szczegółowy wykaz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie jest wymagana koncesja znajdziemy w rozporządzeniu Rady Ministrów z 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja.
Organem właściwym we wszelkich sprawach związanych z koncesją na omawiany rodzaj działalności jest minister właściwy do spraw wewnętrznych. W toku wykonywania swoich obowiązków w tym zakresie współpracuje on oczywiście z szeregiem innych organów, takich jak np.: minister właściwy ds. gospodarki, komendant wojewódzki policji, czy też główny inspektor pracy.
Kto ma szansę
Koncesjonariuszem może zostać osoba fizyczna i przedsiębiorca inny niż osoba fizyczna. Pierwszy z wymienionych podmiotów otrzyma koncesję na wyrób broni, jeżeli spełni warunki stawiane przez ustawę. Przede wszystkim musi posiadać obywatelstwo polskie, innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).
Koncesję otrzyma także osoba, która jest obywatelem każdego innego państwa, o ile otrzymała na terytorium naszego kraju zezwolenie na osiedlenie się lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich albo na zasadzie wzajemności.
Kolejne warunki to wymóg ukończenia 25 lat, a w przypadku rusznikarzy 21 lat. Konieczne jest także posiadanie co najmniej wykształcenia średniego. Należy także udokumentować przygotowanie zawodowe do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. Konieczne jest w tym zakresie odbycie odpowiedniego szkolenia.
Jego zakres i przebieg określa rozporządzenie ministra gospodarki z 25 września 2002 r. w sprawie szkolenia potwierdzającego przygotowanie zawodowe do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją i wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz obrotu technologią o tym przeznaczeniu. To jednak nie wszystko > patrz ramka.
Przedsiębiorca inny niż osoba fizyczna otrzyma koncesję, jeżeli co najmniej dwie osoby będące członkami organu zarządzającego przedsiębiorstwa albo członek organu zarządzającego przedsiębiorstwa i ustanowiony przez ten organ do kierowania działalnością określoną w koncesji prokurent lub pełnomocnik spełniają warunki stawiane przed osobami fizycznymi.
Przy czym dwie ostatnie dotyczą także wspólników spółki, członków organu zarządzającego, prokurentów oraz udziałowców lub akcjonariuszy posiadających co najmniej 20 proc. udziałów lub akcji. Ponadto przedsiębiorca nie może być wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych, prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy oraz musi udokumentować możliwość spełnienia warunków technicznych i organizacyjnych, zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej objętej koncesją poprzez dołączenie opinii, o których mowa w art. 9 ustawy.
Co we wniosku
Ustawa zawiera wyliczenie informacji, które musi zawierać wniosek o udzielenie koncesji. Najważniejsze z nich to:
- firma przedsiębiorcy, jego siedziba i adres oraz adres wykonywania działalności gospodarczej;
- numery identyfikacyjne NIP i REGON;
- określenie rodzaju i zakresu działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja;
- wnioskowany czas, na jaki ma być udzielona koncesja;
- wskazanie planowanej daty rozpoczęcia działalności;
- zaświadczenie albo oświadczenie o braku wpisu w rejestrze dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego
Dokumenty i opinie
Do wniosku o udzielenie koncesji należy dołączyć m.in. dokumenty: potwierdzające posiadane wykształcenie i przygotowanie zawodowe osób wymagane przez ustawę, określające formę prawną wnioskodawcy, w szczególności zawierające statut lub umowę spółki albo inny przewidziany przepisami dokument dotyczący ustanowienia działalności gospodarczej i organizacji przedsiębiorcy.
Niezbędne jest także orzeczenie lekarskie i psychologiczne, stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą, określoną w koncesji oraz zaświadczenie komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, państwowego powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i ochronie środowiska.
Wzór wniosku o wydanie koncesji lub jej zmianę znajdziemy w rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych z 2 lutego 2012 r. w sprawie wzoru wniosku o udzielenie koncesji lub zmianę koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także obrotu technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
Elementy składowe koncesji znajdziemy w art. 14 ust. 1 ustawy. Koncesja może ustalać szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, określone przez organ koncesyjny, mające na celu zapewnienie ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. Udzielana jest ona na czas oznaczony nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat.
W koncesji znajduje się pouczenie o obowiązku powiadomienia organu koncesyjnego o podjęciu działalności gospodarczej w terminie 6 miesięcy od daty wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, pod rygorem jej cofnięcia.
Później trzeba zacząć
Już po uzyskaniu koncesji na przedsiębiorcy spoczywa szereg obowiązków. Po pierwsze musi on podjąć działalność gospodarczą w terminie 6 miesięcy od daty wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. Jego obowiązkiem jest także zawiadomienie o tym organu koncesyjnego w terminie 14 dni, od dnia jej podjęcia.
W tym samym terminie przedsiębiorca zawiadamia organ o zmianach stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych zawartych we wniosku o wydanie koncesji i w dokumentach stanowiących załączniki do tego wniosku, a powstałych po dniu wydania koncesji. Przedsiębiorca jest zobligowany też do zabezpieczenia wytworzonych i zgromadzonych towarów - w przypadku zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej.
Kto nie dostanie
Zgodnie z ustawą organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa albo porządku publicznego. Oczywiście ta przesłanka ma charakter niedookreślony, co rodzi szerokie pole interpretacyjne.
Taka decyzja zostanie wydana, gdy przedsiębiorca znajduje się w likwidacji lub toczy się wobec niego postępowanie upadłościowe, a także wtedy, gdy przedsiębiorcy cofnięto w ciągu ostatnich 10 lat koncesję, z wyjątkiem cofnięcia z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Przedsiębiorca nie dostanie koncesji także wtedy, gdy reprezentuje go osoba, która była wspólnikiem, członkiem organu zarządzającego, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji, osoba, o której mowa w art. 8 ustawy, a jej działalność miała wpływ na wydanie decyzji cofającej koncesję.
Ponadto organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji, ogranicza jej zakres w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji albo odmawia zmiany koncesji, gdy przedsiębiorca nie spełnia określonych w ustawie warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją.
Piotr Rogowiecki ekspert Pracodawcy RP
Komentuje Piotr Rogowiecki ekspert Pracodawcy RP
Produkcja broni, amunicji, czy też materiałów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest bez wątpienia działalnością specyficzną.
Brak odpowiedniego nadzoru prowadziłby do sytuacji, w której materiały niebezpieczne z łatwością mogłyby znaleźć się w posiadaniu osób, które chcą z nich skorzystać w sposób zagrażający innym. Dlatego koncesjonowanie działalności gospodarczej w tym zakresie nie jest zaskakującą decyzją ustawodawcy.
Nie tylko zdolność do czynności prawnych
Aby otrzymać koncesję należy posiadać pełną zdolność do czynności prawnych. Trzy kolejne warunki to:
- brak zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego oraz istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego,
- nie można być wcześniej skazanym prawomocnym orzeczeniem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe lub umyślne wykroczenie skarbowe,
- nie można być objętym toczącym się postępowaniem w sprawach o umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe lub umyślne wykroczenie skarbowe
