Wejście na obce rynki to kusząca perspektywa. Wiąże się z szansą pozyskania nowych zamówień, zwiększenia sprzedaży towarów lub usług, a także uniezależnienia się od koniunktury panującej  na jednym rynku.

Jednak eksport towarów lub usług na obce rynki to perspektywa zderzenia się z regulacjami celnymi, wymogami dotyczącymi norm i standardów, innymi zwyczajami, upodobaniami odbiorców lub ich oczekiwaniami. Nie zawsze model prowadzenia działalności i sprzedaży przetestowany na jednym rynku sprawdzi się w praktyce na innym.

Dlatego właśnie rozpoczęcie lub rozwijanie eksportu musi być poprzedzone solidnie przygotowanym planem rozwoju takiej działalności.  To wszystko jest kosztowne i wcale nie daje gwarancji osiągnięcia ostatecznego sukcesu.

Dlatego warto pomyśleć i wykorzystać instrumenty, które  pozwolą zredukować te koszty, a będą dostępne w przyszłym roku. Jednym z takich instrumentów jest  działanie 6.5.2 programu „Innowacyjna gospodarka”.

Cel działania

Celem działania jest wzmocnienie konkurencyjności polskiej gospodarki przez poprawę jej wizerunku wśród partnerów międzynarodowych, nawiązanie przez przedsiębiorców kontraktów handlowych, a także wypromowanie specjalności eksportowych.

Działanie kierowane jest bezpośrednio do przedsiębiorców a pomoc ma charakter dofinansowania ich udziału w branżowych programach promocji albo programach promocji o charakterze ogólnym.

Te pierwsze mają być pewną spójną koncepcją promocji określonej branży lub firm produkujących (świadczących) takie same produktu (usługi). Dlatego taki program obejmuje m.in.

- rodzaje i terminy działań promujących jedną branżę lub producentów towarów jednego rodzaju,

- rynki, na których prowadzone są działania promujące,

- katalog rodzajów działalności związanych z daną branżą, usługami lub towarami jednego rodzaju,

- katalog produktów, usług lub towarów jednego rodzaju, które będą objęte działaniami promującymi.

Z danego programu, a tym samym dofinansowania, mogą skorzystać tylko ci przedsiębiorcy, których działalność i kierunki planowanego rozwoju rzeczywiście przystają do programu branżowego. Nie ma tu zatem dowolności. Warunki te trzeba spełniać już w momencie ubiegania się o wsparcie.

To może wymagać np. rozszerzenia w dokumentach statutowych przedsiębiorstwa zakresu działalności poprzez wpisanie odpowiednich kodów PKD lub EKD. Druga grupa, czyli programy promocji ogólnej są dedykowane wszystkim przedsiębiorcom.

Mechanizm ten działa w ten sposób, że tworzona jest lista imprez (międzynarodowych targów, wystaw, misji gospodarczych), które tym samym objęte są programem. Przedsiębiorca wybiera jedną lub kilka z nich, w zależności od własnego uznania. Innymi słowy może dobrać te, które wpisują się w jego własną strategię międzynarodowego rozwoju, i zgłosić w nich swój udział.

Na nowych zasadach

Przedsiębiorcy, którzy interesowali się tym działaniem kilka lub kilkanaście miesięcy temu i z jakiegoś powodu nie wykorzystali go w praktyce, powinni jeszcze raz się nad nim pochylić. Zmieniły się bowiem zasady udzielania dotacji. I są to zmiany na korzyść przedsiębiorców. A to za sprawą nowelizacji przepisów regulujących szczegółowe zasady i tryb udzielania wsparcia w ramach działania 6.5.2.

Mówiąc dokładnie, chodzi o rozporządzenie ministra gospodarki z  26 lipca 2011 (DzU z 2011 r. nr 160, poz. 955). Jakie zmiany przyniosła ta nowela? Przede wszystkim firmy biorące udział w imprezach objętych wsparciem mają prawo oczekiwać wyższych dotacji.

Do czasu wejścia w życie nowych przepisów wielkość pomocy na udział w branżowym programie promocji nie mogła przekroczyć 60 proc. poniesionych wydatków (kosztów kwalifikowanych) i jednocześnie 300 tys. zł na udział w jednym programie. W stosunku do programów ogólnych przepisy stanowiły, że dotacja to maksymalnie 50 proc. i jednocześnie nie więcej niż 25 tys. zł.

Teraz dofinansowanie może stanowić do 75 proc. poniesionych kosztów. A co ważniejsze zniesiono górną granicę. Innymi słowy nie obowiązują już limity odpowiednio 300 tys. zł lub 25 tys. zł.

Wsparcie w ramach tego działania jest udzielane zgodnie z zasadami tzw. pomocy de minimis. Żaden więc przedsiębiorca w roku podatkowym, w którym udzielana jest dotacja, i w ciągu dwóch poprzednich lat nie może uzyskać wsparcia przekraczającego równowartość 200 tys. euro.

Dla firm z sektora transportu drogowego limit jest niższy i wynosi 100 tys. euro. Dlatego górna granica może być inna dla indywidualnego przedsiębiorcy, jeżeli już wykorzystał wskazany limit.

Więcej wydatków

Kolejna zmiana wiąże się z rozszerzeniem tzw. katalogu wydatków kwalifikowanych. Są to te pozycje w budżecie  przedsięwzięcia, które firma ma prawo rozliczyć i ubiegać się o ich refundację. Ich  zestawienie zawiera § 5 ust. 2 rozporządzenia ministra gospodarki (DzU z 2010 r. nr 133, poz. 892 ze zm.).

Wspomniana nowelizacja do kosztów kwalifikowanych dodaje wydatki związane z:

- udziałem w polskich i zagranicznych konferencjach, kongresach, seminariach, pokazach, degustacjach, spotkaniach dwustronnych i wyjazdach studyjnych,

- szkoleniami (związanymi z udziałem w programach promocji),

- produkcją i emisją kampanii reklamowych.

Tak jak dotychczas przedsiębiorca może oczywiście liczyć na dofinansowanie wydatków poniesionych  na wynajem powierzchni wystawowej, budowę stoiska, przygotowanie materiałów promocyjnych, zatrudnienie tłumaczy, organizację seminariów, pokazów, konferencji.

Do wydatków  wolno też zaliczyć te związane z transportem i spedycją eksponatów wraz z ich ubezpieczeniem i kosztami odprawy celnej oraz  z wprowadzeniem produktu na rynek docelowy (badania certyfikacyjne, wystawienie i wydanie certyfikatu zgodności).