Zachowanie trzeźwości w pracy jest jednym z podstawowych obowiązków pracownika, a jego naruszenie uzasadnia podjęcie przez przełożonych kroków dyscyplinarnych. W grę wchodzi także rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, tj. w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy.
Aby jednak działania podjęte przeciwko nietrzeźwemu były skuteczne i zgodne z prawem, pracodawca musi uzyskać dowody wskazujące na jego stan. Warunki kontroli trzeźwości pracowników zostały ustalone w ustawie z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz rozporządzeniu ministra zdrowia i opieki społecznej z 6 maja 1983 r. w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie.
W razie uzasadnionego podejrzenia, że ktoś może być pijany lub choćby w stanie po spożyciu alkoholu, pracodawca ma bezwzględny obowiązek nie dopuścić go do wykonywania zadań, przede wszystkim ze względu na bezpieczeństwo jego i pozostałych zatrudnionych. Jednocześnie powinien poinformować zainteresowanego, dlaczego nie dopuścił go do pracy.
Przeprowadzenie badania w tym wypadku nie jest konieczne, ale dana osoba może go zażądać. Jednocześnie pracodawca nie może nikogo zmusić do poddania się badaniu. Co jednak w sytuacji, w której nietrzeźwy odmawia poddania się badaniu, a jednocześnie jest agresywny? Pracodawca może wtedy wezwać policję, która doprowadzi do wykonania badań, przeprowadzając przede wszystkim test alkomatem. W takim wypadku dowodem w ewentualnym sporze mogą być notatka sporządzona przez policję lub wyniki badań.
Zawsze, a zwłaszcza gdy nie dojdzie do przeprowadzenia badań, warto sporządzić szczegółowy protokół z całego zdarzenia.
Mimo że nietrzeźwość w pracy stanowi klasyczny przykład ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniającego zwolnienie dyscyplinarne, co wielokrotnie potwierdzane było w orzeczeniach Sądu Najwyższego, to jednocześnie trzeba wspomnieć o wyroku z 10 października 2000 r. (sygn. I PKN 76/00), w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że „stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości pracownika dotkniętego przewlekłą psychozą alkoholową nie stanowi dostatecznej podstawy do przypisania mu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k. p.)".
Autorka jest adwokatem, partnerem w WKB Wierciński, Kwieciński, Baehr
Zobacz więcej w serwisie:
