Pracownik może się nie zgadzać ze słusznością rozwiązania z nim umowy o pracę za wypowiedzeniem. Wtedy ma prawo wnieść odwołanie od wypowiedzenia do sądu pracy. W razie ustalenia, że wypowiedzenie angażu bezterminowego jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.
Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie. Nie jest to jednak ani wynagrodzenie za pracę, ani odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę.
Nie ma też charakteru odszkodowania za jakąkolwiek inną szkodę poniesioną w związku z niezgodnym z prawem wypowiedzeniem umowy o pracę. Wypłata wynagrodzenia jest zależna od przystąpienia przez pracownika do pracy. Z tego względu wynagrodzenie i ewentualne odsetki sąd pracy może zastąpić jedynie warunkowo. Aby je otrzymać, pracownik musi bowiem w odpowiednim terminie przystąpić do pracy.
Wynagrodzenie należy się za czas pozostawania bez pracy. Przy czym nie więcej jednak niż za dwa miesiące. A gdy okres wypowiedzenia wynosił trzy miesiące, wysokość wynagrodzenia jest limitowana do stawki miesięcznej. Zatem należne pracownikowi wynagrodzenie jest ograniczone, a jego wysokość zależy od okresu wypowiedzenia.
Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem chronionym z art. 39 k.p. (w wieku przedemerytalnym) albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy.
[i]Podstawa prawna:
– art. 47 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)[/link][/i]
