[b]Nasza spółka podpisała umowę dzierżawy hali produkcyjnej i przynależnego gruntu. Co miesiąc płacimy wydzierżawiającemu należny czynsz, opłaty za media, a także podatek od nieruchomości, którego kwota roczna została podzielona na 12 rat miesięcznych i stanowi składnik czynszu, na który wystawiana jest co miesiąc faktura VAT. Nakaz płatniczy podatku od nieruchomości jest wystawiany przez urząd gminy na właściciela posesji, czyli wydzierżawiającego, ale koszt podatku od nieruchomości ponosi spółka. Czy płacenie go będzie stanowić dla spółki koszt uzyskania przychodu?[/b]

[b]Tak.[/b] Fakt, że zobowiązanym do opłacania podatku od nieruchomości jest właściciel nieruchomości, nie oznacza, że faktyczne opłacanie przez dzierżawcę podatku nie jest równoznaczne z ponoszeniem przez niego kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skoro strony umowy ustaliły, że dzierżawca będzie obowiązany zwracać właścicielowi wydatki związane z podatkiem od nieruchomości i innymi należnościami związanymi z własnością nieruchomości, suma tych wydatków stanowić będzie dla dzierżawcy koszt uzyskania przychodu. [b]Potwierdziła to Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 16 stycznia 2009 r. (IPPB5/423-133/08-4/AS).[/b]

Izba zwróciła jednak uwagę, iż „zgodnie z zasadą powiązania wydatku z działalnością gospodarczą nie można uznać, że każdy przedsiębiorca, który posiada nieruchomość, będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z podatkiem od nieruchomości, i to niezależnie od tego, czy z tej nieruchomości będzie rzeczywiście korzystał, czy też nie”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby zatem wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione określone warunki. Chodzi o to, aby został poniesiony przez podatnika (a więc w ostatecznym rozrachunku musi być pokryty z jego zasobów majątkowych – nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez inne osoby). Wydatek musi być też definitywny (rzeczywisty), tj. jego wartość nie może być podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona. Wydatek musi też pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, musi być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany i nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podstawa prawna:

– [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=115893]ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.[/link])