Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, nie znając w szczególności zaleceń lekarskich oraz charakteru pracy wykonywanej u stałego pracodawcy.
Zgodnie z art. 52 k.p. pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
- ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,
- popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,
- zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.
Wykonywanie pracy podczas zwolnienia lekarskiego wolno uznać za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, jeśli z okoliczności sprawy wynika, że podwładny działał ze szkodą dla pracodawcy. Przykładowo wykonywał w tym czasie pracę taką samą jak ta, od której został zwolniony w związku ze stanem zdrowia. W wyroku z 11 czerwca 2003 r. Sąd Najwyższy uznał, że „wykonywanie pracy (prowadzenie innej działalności) w czasie zwolnienia lekarskiego może być kwalifikowane jako naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych wówczas, gdy pracownik swoim zachowaniem przekreśla cele zwolnienia lekarskiego – jak najszybszy powrót do zdrowia i odzyskanie zdolności do wykonywania pracy, przez co narusza interes pracodawcy polegający na gotowości pracownika do świadczenia pracy (na możliwości korzystania z pracy w pełni sprawnego fizycznie i psychicznie pracownika)”.
Autor jest legislatorem w biurze Senatu
