Najniższe wsparcie za konkretnego pracownika podajemy narastająco od początku roku

Ten tzw. najniższy pułap intensywności pomocy wpisujemy w poz. 38 druku INF-D-P dla wyliczenia dofinansowania wynagrodzenia oraz w poz. 46 formularza INF-U-P dla ustalenia refundacji składek ZUS. Obydwie kwoty w tych pozycjach muszą być identyczne w danym okresie sprawozdawczym.

Najniższy pułap intensywności pomocy podajemy w poz. 38 tego dokumentu wyłącznie, jeśli w poz. 37 „podwyższone koszty zatrudnienia” wybierzemy pole 1 (rzeczywiste) lub 2 (ryczałt). W poz. 38 wykazujemy przypadającą na dany okres niższą z kwot: podwyższone koszty zatrudnienia albo koszty płacy.

- Podwyższone koszty zatrudnienia to rzeczywiste, faktycznie poniesione lub ryczałtowe z dodanymi składkami należnymi od pracownika i pracodawcy, ale tylko podlegającymi refundacji. Ustalamy je narastająco od początku roku do okresu sprawozdawczego włącznie z uwzględnieniem kosztów do zrekompensowania z poprzednich lat oraz korekty kosztów.

- Koszty płacy to rzeczywista wartość poniesionych przez nas kosztów wynagrodzenia niepełnosprawnego, obejmująca również składki na ubezpieczenia społeczne należne od pracownika oraz od zatrudniającego. Też szacujemy je narastająco od początku roku do okresu sprawozdawczego włącznie, uwzględniając korektę kosztów.

W poz. 38 dokumentu INF-D-P wpisujemy niższą z ustalonych wartości. Dodam, że podwyższone koszty oraz koszty płacy liczymy od początku roku za czas zatrudnienia pracownika niezależnie od tego, czy otrzymywaliśmy na niego pomoc publiczną, czy nie.

Poz. 46 tego druku wypełniamy pod warunkiem, że w poz. 45 „podwyższone koszty zatrudnienia” wybraliśmy pole 1 (rzeczywiste) lub 2 (ryczałt). W poz. 46 wykazujemy przypadającą na dany okres niższą z kwot wynikających z porównania:

- podwyższonych kosztów zatrudnienia ustalanych narastająco od początku roku do okresu sprawozdawczego włącznie, z uwzględnieniem kosztów do zrekompensowania z poprzednich lat, a w razie składania korygującej miesięcznej informacji INF-U-P – dodatkowo z uwzględnieniem wzrostu kosztów przeniesionych z okresów późniejszych,

- kosztów płacy oszacowanych narastająco od początku roku do okresu sprawozdawczego włącznie, a w razie składania korygującej miesięcznej informacji INF-U-P – dodatkowo z uwzględnieniem wzrostu kosztów przeniesionych z okresów późniejszych.

Zakład pracy chronionej rozlicza metodą ryczałtową pracownika z lekkim stopniem niepełnosprawności, dla którego osiągane wynagrodzenie wynosiło przez 12 miesięcy 1126 zł brutto.

By sporządzić dokumenty za tego zatrudnionego, porównujemy:

- podwyższone koszty zatrudnienia rzeczywiste lub ryczałtowe; do ryczałtu doliczamy 100 proc. składek ZUS ustalanych narastająco od początku roku do okresu sprawozdawczego włącznie. Ryczałt dla tego pracownika wynosi 374,40 zł (936 zł x 40 proc.), a składki ZUS 311,56 zł (od pracownika emerytalna 9,76 proc. i chorobowa 2,45 proc., a od pracodawcy emerytalna 9,76 proc., rentowe 4,5 proc. i wypadkowe np. 1,2 proc., co daje łącznie 27,67 proc.). Składki ZUS to 311,56 zł (1126 zł x 27,67 proc.). Łączna kwota podwyższonych kosztów równa się zatem 685,96 zł (374,40 + 311,56 zł);

- koszty płacy ustalane narastająco od początku roku do okresu sprawozdawczego włącznie (płaca brutto plus składki ZUS od pracodawcy), czyli 1126 zł plus składki ZUS od pracodawcy (emerytalna 9,76 proc., rentowe 4,5 proc., wypadkowe 1,2 proc.), co razem daje 1300,08 zł.Na koniec porównujemy obydwie wyliczone kwoty ze sobą i wybieramy niższą, a więc 685,96 zł. Kwota ta jest w tej sytuacji najniższym pułapem intensywności pomocy, którą wykazujemy w poz. 38 druku INF-D-P oraz poz. 46 formularza INF-U-P. Pułap ten za pięć miesięcy (styczeń – maj) wynosi zatem 3429,80 zł (685,96 zł x 5 miesięcy).

Autorka jest dyrektorem ds. dofinansowań w Ogólnopolskiej Bazie Pracodawców Osób Niepełnosprawnych