W większych firmach rozdzielenie struktur zajmujących się zagadnieniami związanymi z rachunkowością od tych odpowiedzialnych za rozliczenia podatkowe wynika zwykle z rozmiarów ich działalności. Odrębne zespoły zajmują się zagadnieniami podatkowymi, a komórki odpowiedzialne za księgowanie poszczególnych rodzajów dokumentów czy zajmujące się grupami pozycji bilansowych robią swoje. Oczywiście księgi powinny być prowadzone w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Obowiązek ten wynika wprost z przepisów podatkowych. Jednak możliwa jest specjalizacja działów w określonym zakresie.
Inaczej jest w niewielkich firmach, a zwłaszcza w biurach rachunkowych. Tu księgowa jest od wszystkiego. Poprowadzi księgi, policzy podatki, doradzi. Musi więc na bieżąco śledzić zmiany, zwłaszcza w przepisach podatkowych. Klienci biur rachunkowych to w większości przedsiębiorcy prowadzący uproszczone ewidencje, więc zmiany w podatkach są dla nich szczególnie istotne. W dzisiejszym wydaniu polecam podsumowanie z konferencji organizowanej przez SKwP str. >H5, podczas której eksperci odnieśli się do aktualnych zagadnień podatkowych.
Błędy wynikają z niewłaściwej klasyfikacji
Edyta Kalińska, audit partner w BDO, biuro w Poznaniu
Jednostki prowadzące pełną księgowość, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, nie są w stanie osiągnąć pełnej zgodności wyników bilansowych i podatkowych. Niezależnie od stosowanych zasad rachunkowości sprawozdawczość do celów bilansowych w mniejszym lub większym zakresie różni się od sprawozdawczości podatkowej. Zwykle im bardziej złożone są te zasady, tym więcej występuje różnic między wynikiem brutto wykazanym w sprawozdaniu finansowym a podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym.
Jak sama nazwa wskazuje, celem podatku odroczonego jest pokazanie odroczonych w czasie skutków różnic między wynikiem bilansowym przed opodatkowaniem i podstawą opodatkowania. Mówiąc najprościej, wszystkie różnice między kosztami oraz przychodami podatkowymi i bilansowymi w bieżącym okresie, które ulegną odwróceniu w przyszłych okresach, powinny stanowić podstawę kalkulacji podatku odroczonego i odpowiednio korygować wysokość podatku bieżącego wykazanego w rachunku zysków i strat.
Choć jednostki, których sprawozdania nie podlegają obligatoryjnemu badaniu, są zwolnione z obowiązku kalkulowania podatku odroczonego, warto go ustalać, aby uniknąć zniekształcenia wyniku finansowego netto spowodowanego różnicami między prawem bilansowym i podatkowym, których wpływ na przyszły podatek dochodowy jest wysoce prawdopodobny.
Najczęstszymi błędami popełnianymi przy kalkulacji podatków odroczonych są brak odpowiedniej klasyfikacji różnic jako różnic przejściowych i trwałych oraz uwzględnianie przy kalkulacji jedynie różnic z bieżącego okresu, choć przy kalkulacji powinny być uwzględniane wszystkie różnice, które jeszcze nie uległy odwróceniu, również te z lat poprzednich.
