Według ust. 2 przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami zachowanie przedsiębiorcy, w szczególności naruszanie obowiązku udzielania konsumentom rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji, nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji, proponowanie konsumentom usług finansowych, które nie odpowiadają potrzebom tych konsumentów ustalonym z uwzględnieniem dostępnych przedsiębiorcy informacji o cechach tych konsumentów, lub proponowanie nabycia tych usług w sposób nieadekwatny do ich charakteru. Przy czym w ust. 3 ustawodawca zaznaczył, że nie jest zbiorowym interesem konsumentów suma indywidualnych interesów konsumentów. Ponadto wedle art. 25 u.o.k.k. ochrona zbiorowych interesów konsumentów przewidziana w ustawie nie wyłącza ochrony wynikającej z innych ustaw, w szczególności z przepisów o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym i z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.