Tak uznał lubelski oddział ZUS w decyzji 726/2014 z 11 czerwca 2014 r. (WPI/200000/43/726/2014).
Wnioskodawca poprosił ZUS ?o indywidualną interpretację, wskazując, że prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, a ponadto od lipca 2011 r. jest zatrudniony na umowę o pracę w słowackiej firmie. Dodatkowo oświadczył, że wykonywana przez niego na Słowacji praca nie nosi znamion marginalnej. ?W związku z tym powziął wątpliwość, czy musi odprowadzać składki społeczne i zdrowotną od prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce, skoro ustawodawstwem właściwym ?w zakresie ubezpieczeń jest dla niego to słowackie. Zdaniem wnioskodawcy od zatrudnienia na Słowacji i przyjęcia go do tamtejszego ZUS wszystkie składki społeczne powinny być odprowadzane tylko w tamtym kraju, a w Polsce wnioskodawca musi wyrejestrować się z ubezpieczeń. Jako podstawę prawną wskazał art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r.
ZUS uznał rozumowanie wnioskodawcy za prawidłowe.
Komentarz eksperta
dr Marcin ?Wojewódka radca prawny ?w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka ?i Wspólnicy sp.k.
Po zapoznaniu się z tą decyzją prawdopodobnie wielu polskich przedsiębiorców zacznie sprawdzać, czy nie opłacałoby się im zatrudnić ?za granicą, być może właśnie na Słowacji. Nie rozstrzygając w tym miejscu o „opłacalności" takiego postępowania, skupmy się nad ?jego zgodnością z prawem. Co prawda ZUS podzielił stanowisko wnioskodawcy, ale czy na pewno zasadnie?
Przypomnijmy, że zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym ?na terytorium Polski reguluje ?ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Jej art. 6 ust. 1 pkt 5 wskazuje, że obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które w Polsce są prowadzącymi pozarolniczą działalność, czyli tak jak wnioskodawca. Natomiast zagadnienia związane ?z ustaleniem i stosowaniem właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego wobec osób migrujących od maja 2010 r. reguluje zasadniczo w stosunku ?do państw członkowskich Unii Europejskiej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ?(WE) 883/2004 z 29 kwietnia ?2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (DzUrz UE L nr 166, poz. 1 z 30 kwietnia 2004 r. ze zm.) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ?(WE) 987/2009 z 16 września ?2009 r. dotyczące wykonania rozporządzenia nr 883/2004 ?(DzUrz UE L nr 284, poz. 1 ?z 30 października 2009 r. ze zm.).
Przepisy te decydują, ?ustawodawstwu jakiego państwa członkowskiego będzie podlegała konkretna osoba. Zasadą jest, że osoby, do których odnoszą się te rozporządzenia, podlegają ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego UE. Reguła podlegania ustawodawstwu jednego państwa UE oznacza, że w danym momencie można być ubezpieczonym tylko ?w jednym państwie członkowskim, czyli np. w Polsce albo na Słowacji.
Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, ?a także dodatkowo pracuje na umowę o pracę w słowackiej firmie, wykonuje ją na terenie tego kraju i nie nosi ?ona znamion pracy marginalnej. Oświadczył przy tym, że dla niego właściwe jest ustawodawstwo słowackie. Stąd zasadnie z chwilą ustalenia dla przedsiębiorcy ?(ze stosunku pracy na Słowacji) ustawodawstwa w zakresie ?zabezpieczenia społecznego innego niż polskie nie będzie on podlegał polskiej ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej ustawa ?o sus). Skoro zaś wnioskodawca ?jej nie podlega, to nie spoczywa ?na nim wymóg odprowadzania ?składek społecznych w Polsce ?z tytułu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o sus.
W konsekwencji oddział ZUS ?w Lublinie słusznie stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy, iż nie ma obowiązku odprowadzania składek ?na ubezpieczenia społeczne w Polsce od prowadzonej działalności gospodarczej, gdy właściwe jest ustawodawstwo słowackie, uznać należy za prawidłowe.
