- Regulamin wynagradzania obowiązujący w spółce przewiduje możliwość wykupienia dodatkowego ubezpieczenia medycznego oraz kart uczestnictwa, na podstawie których można skorzystać z usług szeregu obiektów sportowych. Pracownicy mogą zakupić powyższe usługi dla wybranych przez siebie osób (np. członków rodziny). Dla zatrudnionych cena nabycia tych usług to część wartości rynkowej ceny tego świadczenia. Kwoty należne z tytułu wykupionych usług potrącane będą z pensji. Czy od wysokości różnicy między ceną rynkową a odpłatnością ponoszoną przez pracowników musimy opłacić składki na ubezpieczenia społeczne? – pyta czytelnik.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.) z oskładkowania wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które polegają na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów i usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Aby móc skorzystać z tego składkowego wyłączenia, konieczne jest zatem spełnienie łącznie dwóch warunków:

- preferencyjne możliwości zakupu danych produktów czy świadczeń muszą wynikać z postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu,

- cena odkupionego świadczenia musi być niższa niż ta, za jaką pracownik mógłby ją nabyć od samego usługodawcy.

Mniej na opłaty

Warunkiem obligatoryjnym, który umożliwia zaoszczędzenie na składkach, jest partycypowanie pracownika w kosztach uzyskania takiego pracowniczego bonusu. Jeśli pracodawca wartość finansowanych świadczeń kwalifikuje jako przychód ze stosunku pracy >patrz ramka zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, a zapis o korzyści został umieszczony w regulaminie wynagradzania przewidującym częściową – choćby symboliczną odpłatność pracownika za uzyskane świadczenia – to taki bonus skorzysta ze składowego dobrodziejstwa. Takie wnioski płyną z interpretacji składkowej ZUS z 8 stycznia 2013 r. (DI 100000/451/1306/2012).

Brak ograniczeń

Rozporządzenie składkowe nie wprowadza żadnych dodatkowych wymogów. To oznacza, że jeśli spełnione są dwa powyższe wymogi, to dla składkowego wyłączenia nie mają żadnego znaczenia takie okoliczności jak:

- stosunek ceny uiszczonej przez pracownika do ceny rynkowej (niezależnie od wysokości ceny czy też relacji tej ceny do wysokości rynkowej danego świadczenia; różnica podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne),

- sposób zapłaty ceny przez pracownika (potrącenie jej z wynagrodzenia jest równoznaczne z zapłatą przez pracownika),

- podmiot, od którego pracownik bezpośrednio nabywa dane świadczenie (zarówno zakup świadczenia bezpośrednio od szefa, jak i od osoby trzeciej na podstawie odrębnych porozumień uprawnia do wyłączenia wartości przychodu pracownika z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeśli wynika to z układów zbiorowych pracy, regulaminu wynagradzania bądź przepisów o wynagradzaniu),

- ostateczny konsument danej usługi (nabycie danego świadczenia przez zatrudnionego dla kogoś bliskiego również objęte jest wyłączeniem wartości tej usługi z oskładkowania, jeżeli formalnym nabywcą jest pracownik).

DOCHODY PRACOWNIKA

Za pracownicze przychody uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych świadczeń. Do tego katalogu zalicza się także wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jeśli możliwość zakupu świadczeń po niższej niż rynkowa cena kierowana jest do pracowników, to stanowi dla nich pracowniczy przychód.

Z punktu widzenia podatkowego kwalifikowane jest jako świadczenie częściowo odpłatne (art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; tekst jedn. DzU z 2012 r., poz 361 ze zm.; dalej ustawa o PIT).

Biorąc pod uwagę, że firma nabywa określone świadczenia w celu dalszej ich odsprzedaży pracownikom, wartością podatkowego przychodu dla konkretnego pracownika jest różnica między ceną nabycia danego świadczenia przez spółkę a preferencyjną ceną, jaką płaci za nią zatrudniony odkupując ją od szefa (art. 11 ust. 2b i ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT).