Rozwiązaliśmy z zatrudnionym umowę o pracę za porozumieniem stron 3 września. We wrześniu wypłacimy mu 200 zł brutto wynagrodzenia za trzy dni pracy oraz 2000 zł odprawy. Odprawa ta jest zwolniona od składek ZUS, a więc oskładkowaniu podlega samo wynagrodzenie. Po odliczeniu z niego składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez ubezpieczonego (27,42 zł) podstawa składki zdrowotnej wynosi 172,58 zł, sama składka 15,53 zł, a zaliczka na podatek 0 zł. Czy w takiej sytuacji możemy obniżyć składkę zdrowotną do zera?
Nie.
Gdy składka zdrowotna wychodzi wyższa od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zmniejszamy ją do wysokości zaliczki. Wynika tak z art. 83
.
Ustawa nie zawiera odrębnych zasad szacowania zaliczki na podatek, gdy zatrudniający wypłaca podwładnemu w trakcie miesiąca zarówno składniki wynagrodzenia wchodzące do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jak i wolne od składek. Zaliczkę na podatek naliczoną od dochodu uzyskanego z jednego źródła przychodów (stosunek pracy) redukujemy jedynie o składkę zdrowotną ustaloną od przychodów z tego źródła. Jeżeli zatrudniony otrzymuje w miesiącu z umowy o pracę również inne przychody wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz zdrowotne, ale stanowiące podstawę wymiaru podatku, składkę zdrowotną odejmujemy od zaliczki na podatek obliczonej od sumy przychodów z tego źródła. W imiennym raporcie miesięcznym wykazujemy wtedy składkę zdrowotną (15,53 zł) obliczoną od podstawy wymiaru (172,58 zł), a od zaliczki odliczamy część tej składki w wysokości 13,37 zł (172,58 zł x 7,75 proc.).
