[b]Sieć sklepów wypłaciła w 2006 r. zatrudnionym nagrodę z okazji dnia handlowca, 2 lutego. Świadczenie ma charakter uznaniowy, a jego wysokość dla poszczególnych pracowników ustalili kierownicy sklepów. Powołując się na [b]wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r[/b]., pracownica wystąpiła o wliczenie tej nagrody do podstawy wymiaru pobieranych przez nią w 2006 r. zasiłku macierzyńskiego i poprzedzających go: zasiłku chorobowego i wynagrodzenia za czas choroby. W sumie przebywała na zwolnieniach i na zasiłku macierzyńskim ponad osiem miesięcy. Czy rzeczywiście należy się jej wyrównanie? [/b]
Chodzi o [b]obowiązujące od 7 lipca orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r. (SK 16/06)[/b], które zakwestionowało interpretację ZUS na temat uwzględniania premii i nagród w podstawie wymiaru wynagrodzenia z art. 92 kodeksu pracy i zasiłków. Według wyroku należy zasadniczo przyjmować do tej podstawy składniki wynagrodzenia, od których została odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe. To pierwszy i podstawowy warunek.
Z podstawy tej wykluczamy jednak składniki poborów, do których – według przepisów płacowych firmy albo indywidualnych angaży – podwładni zachowują prawo za czas przebywania na wynagrodzeniu chorobowym bądź zasiłku. Podkreślam, że od takich składników gaży faktycznie wtedy wypłaconych nie pobieramy składek na ubezpieczenia społeczne. Wynika tak z § 2 pkt 24 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=77617]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.)[/mail].
[srodtytul]Milczące regulacje nie szkodzą[/srodtytul]
Gdy natomiast regulamin lub układ zbiorowy nie przewidują uiszczania danego składnika wynagrodzenia za okres choroby lub innej absencji zasiłkowej, składnik ten zwiększa wymienione świadczenia. Dotyczy to także jednorazowych nagród lub premii nawet wtedy, gdy w przepisach zakładowych nic o nich nie ma. Opisaną nagrodę trzeba zatem włączyć kobiecie do podstawy wymiaru wynagrodzenia z art. 92 kodeksu pracy oraz zasiłków chorobowego i macierzyńskiego.
[srodtytul]Honorujemy wniosek [/srodtytul]
Pracownicy, którym szefowie naliczali w ciągu ostatnich trzech lat zaniżone w związku z tym świadczenia, mogą występować z wnioskiem do pracodawcy o ich korektę. Jeżeli zasiłki z ubezpieczenia chorobowego wypłacał ZUS, wniosek powinien trafić do inspektoratu właściwego dla miejsca zamieszkania zainteresowanego. Od dopłaty należą się ustawowe odsetki. Koszty wyrównań bezpodstawnie obniżonych wynagrodzeń za czas choroby oraz należnych z tego tytułu odsetek ponoszą pracodawcy. Wyrównania do zasiłków oraz przysługujących od nich odsetek obciążają natomiast ZUS. Przedsiębiorca rozlicza je w koszty ZUS akonto składek na ubezpieczenia społeczne regulowanych za zatrudnianie osoby. Wniosek o wyrównanie nie jest potrzebny, jeżeli świadczenia chorobowe były wypłacane 7 lipca 2008 r. i po tej dacie. W takich wypadkach pracodawca powinien dokonać korekty wypłaconych zasiłków (wynagrodzenia za czas choroby) z urzędu. Świadczenie wypłacane 7 lipca 2008 r. i nieprzerwanie przed tą datą wyrównujemy z urzędu za cały okres ciągłego pobierania świadczeń chorobowych, również za przypadający przed 7 lipca 2008 r.
[i]Autorka jest radcą prawnym w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej[/i]
