[b]Jesteśmy jednostką budżetową w Polsce i chcemy zatrudnić na umowę-zlecenie obywatela Czech, który ma stałe miejsce zamieszkania na terytorium Czech i jednocześnie jest zatrudniony w tym kraju na umowę o pracę, z której otrzymuje więcej niż najniższe wynagrodzenie. Czy mamy od umowy-zlecenia odprowadzać składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz podatek dochodowy? Jeżeli tak, to w jaki sposób i gdzie? [/b]

Opisana osoba podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych wyłącznie w Czechach.

Wynika to z art. 14 ust. 2 lit. b rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników, osób pracujących na własny rachunek oraz członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (DzU WE L 149 z 5 lipca 1971 r. ze zm.; Celex nr 3197R1408).

Zgodnie z tym przepisem osoba zwykle zatrudniona na terytorium dwóch lub więcej państw członkowskich podlega ustawodawstwu państwa członkowskiego, na którego terytorium zamieszkuje, jeżeli wykonuje część swojej działalności na tym terytorium lub jeżeli jest związana z kilkoma przedsiębiorstwami lub z kilkoma pracodawcami mającymi zarejestrowaną siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium różnych państw członkowskich.

Dokumentem potwierdzającym zastosowanie ustawodawstwa państwa zamieszkania jest potwierdzony przez instytucję ubezpieczeniową tego państwa formularz E101.

Tak więc w tym wypadku pracownik lub jego czeski pracodawca powinien wystąpić do czeskiej instytucji ubezpieczeniowej o poświadczenie tego formularza. Zwolni on bowiem tę osobę z podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu w Polsce.

Jej sytuację ubezpieczeniową będą regulować wyłącznie czeskie przepisy, co może oznaczać obowiązek zgłoszenia pracownika przez polskiego pracodawcę do ubezpieczeń społecznych w Czechach (jeżeli np. w Czechach umowa-zlecenie stanowi tytuł do obowiązkowego ubezpieczenia).

Co do kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych z pracy w Polsce, to podlegają one opodatkowaniu w Polsce. Wynika to z art. 3 ust. 2a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.[/link], dalej updof), który stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium RP miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium RP (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jeżeli jednak pracownik ten przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, to jest, w myśl polskich przepisów, polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (art. 3 ust. 1 i 1a updof).