[b]– Czy możemy zwolnić pracownika zatrudnionego 14 grudnia 2009 r. na trzymiesięczny okres próbny? 20 grudnia 2009 r. (niedziela) uległ wypadkowi samochodowemu i od tej pory przebywa na zwolnieniu lekarskim.

Pracownik ma 56 lat, wcześniej przez pół roku był na zasiłku dla bezrobotnych. Od kiedy należało mu wypłacać świadczenia chorobowe? – pyta czytelniczka .[/b]

Wypadek, jakiemu uległ pracownik, nie był ani wypadkiem przy pracy, ani w drodze do lub z pracy. W takiej sytuacji, co do zasady, obowiązuje okres wyczekiwania.

[srodtytul]Bez pieniędzy[/srodtytul]

Zgodnie z art. 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=48D5432D3CFEDE2264ECCE925D8A96C8?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.[/link], dalej ustawa zasiłkowa) osoba podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

W czasie tych 30 dni wyczekiwania ubezpieczony nie ma prawa ani do zasiłku chorobowego, ani – zgodnie z art. 92 § 3 k.p. – do wynagrodzenia za czas choroby.

Do okresu niezdolności do pracy, za który przysługuje wynagrodzenie za czas choroby (do 33 dni w roku kalendarzowym, a pracownikom, którzy ukończyli 50 lat, 14 dni), ani do okresu zasiłkowego (182 albo 270 dni przy gruźlicy lub w czasie ciąży) nie wlicza się okreasów niezdolności do pracy przypadających w czasie wyczekiwania (art. 9 ust. 3 ustawy zasiłkowej w zw. z art. 92 § 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy[/link]).

[srodtytul]Niektórzy od razu[/srodtytul]

Bez wyczekiwania, czyli od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego, prawo do chorobowego przysługuje pracownikowi, który ma wcześniejszy, co najmniej dziesięcioletni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego.

Tak stanowi art. 4 ust. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej. Do dziesięciu lat obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego zalicza się też okresy obligatoryjnego ubezpieczenia społecznego przed 1 stycznia 1999 r., które uprawniały do zasiłków chorobowych.

Do tej dziesiątki nie wchodzi jednak urlop wychowawczy i bezpłatny, okresy pobierania zasiłków dla bezrobotnych oraz okresy zarejestrowania w charakterze bezrobotnego bez prawa do zasiłku.

Okresu wyczekiwania nie wymaga się od pracownika, który ma poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego zakończone nie więcej niż przed 30 dniami od podjęcia zatrudnienia w kolejnej firmie.

W takim wypadku do tych 30 dni wyczekiwania zalicza się ubezpieczenie chorobowe u poprzedniego pracodawcy (art. 4 ust. 2 ustawy zasiłkowej). Wyczekiwać nie trzeba też, gdy niezdolność do pracy spowodował wypadek w drodze do lub z pracy albo wypadek przy pracy.

[srodtytul]Odpowiadając czytelniczce[/srodtytul]

Jeżeli pracownik przyjęty przez czytelniczkę na okres próbny ma dziesięcioletni okres ubezpieczenia chorobowego (i okresów zaliczanych), należało mu wypłacić wynagrodzenie za chorobę od 20 grudnia do 31 grudnia 2009 r. i zliczyć do limitu 2009 r.

A od 1 stycznia do 14 stycznia 2010 r. do tegorocznego limitu. Od 15 stycznia 2010 r. przysługiwał mu zasiłek chorobowy finansowany przez ZUS.

[wyimek][b]30 dni[/b] tyle trzeba mieć nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, by otrzymać zasiłek[/wyimek]

Jeżeli jednak od zatrudnionego przez firmę 14 grudnia 2009 r. pracownika wymagany był okres wyczekiwania, nie należało mu wypłacać ani wynagrodzenia, ani zasiłku chorobowego przez ten czas, czyli od 20 grudnia 2009 r. do 18 stycznia 2010 r.

Dopiero od 19 stycznia 2010 r. szef powinien wypłacać pracownikowi wynagrodzenie za czas choroby z własnych środków przez 14 dni, a następnie zasiłek chorobowy.

[srodtytul]Gwarancja zatrudnienia[/srodtytul]

Ponieważ strony zawarły umowę na trzymiesięczny okres próbny, a podczas niej podwładny zachorował i, oprócz kilku dni, pracy nie świadczył, szef zapewne nie przedłuży z nim kontraktu. Po trzech miesiącach umowa się rozwiąże.

Natomiast przed upływem trzech miesięcy, na które umowę na okres próbny zawarto, pracodawca nie może zwolnić pracownika, jeżeli jest on niezdolny do pracy z powodu choroby.

Zgodnie bowiem z art. 53 § 1 pkt 1 lit. a k.p. szefowi wolno rozwiązać angaż bez wypowiedzenia, jeżeli niezdolność podwładnego do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż trzy miesiące, gdy był on zatrudniony w tej firmie krócej niż sześć miesięcy.

[i]Autorka jest radcą prawnym w Departamencie Ubezpieczeń Społecznych w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej[/i]