Nieprawomocny wyrok WSA w Poznaniu wpisuje się w szerszy dyskurs dotyczący kwestii prymatu w prawie podatkowym skutków faktycznych nad wymogami formalnymi i skutkami konwencjonalnymi.
Relewantniejszymi z podatkowego punktu widzenia, szczególnie na gruncie VAT, są skutki ekonomiczne rzeczywistych działań, niż spełnione bądź niespełnione wymogi formalne. Nie kwestionuje się przecież, że czynności podlegają opodatkowaniu VAT niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami – jest to korzystne dla Skarbu Państwa. Ten kij ma jednak drugi koniec, właśnie w postaci prawa do odliczenia. W tym zakresie istnieje bogate orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE, np. wyrok z 11 czerwca 1998 r. C-283/95 i wiele, wiele późniejszych.