W dniu 7 września 2021 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-927/19, w którym dokonał wykładni przepisów dyrektywy klasycznej w kontekście dopuszczalności dokonania przez konsorcjum samooczyszczenia, w sytuacji w której jeden z konsorcjantów przedstawił w trakcie postępowania przetargowego nieprawdziwe informacje, co do braku istnienia wobec niego przesłanek wykluczenia z postępowania. TSUE wskazał, że w przypadku zaistnienia tego rodzaju sytuacji instytucje zamawiającego powinny dokonać zindywidualizowanej oceny czy pozostali członkowie konsorcjum mieli możliwość zweryfikowania i sprawdzenia informacji przedstawianych przez współkonsorcjanta co do istnienia wobec niego przesłanek wykluczenia. Instytucje te powinny kierować się przede wszystkim zasadą proporcjonalności oraz zwracać uwagę na środki, jakimi dysponowało lub mogło dysponować konsorcjum w celu zweryfikowania prawdziwości przedstawianych przez poszczególne podmioty, biorące wspólnie udział w postępowaniu, danych. TSUE zwrócił uwagę, że informacje te mogą bowiem pochodzić od podmiotu, wobec którego konsorcjum „nie dysponuje żadnym środkiem kontroli", a zatem nie miały możliwości potwierdzenia lub zaprzeczenia faktom przez niego wskazywanym.