Zgodnie z ogólną zasadą podatnicy VAT mają prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabyte przez nich towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym. Zdarza się jednak, że podatnicy wykonują zarówno czynności opodatkowane, jak i zwolnione z VAT. W takim przypadku powinni przyporządkować ponoszone wydatki do odpowiedniej grupy jako związane z czynnościami opodatkowanymi albo zwolnionymi. W praktyce często nie jest to jednak możliwe, bo wydatki służą czynnościom mieszanym, a więc zarówno opodatkowanym, jak i zwolnionym. Należy wówczas ustalić proporcję, czyli współczynnik struktury sprzedaży i, stosując go, odliczać VAT w odpowiedniej wysokości. Proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności opodatkowanych (w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego) w całkowitym obrocie. Podatnik ustala wstępny wskaźnik proporcji na podstawie danych za poprzedni rok podatkowy. Po zakończeniu roku podatkowego powinien – już na podstawie rzeczywistych danych za ten rok – dokonać rocznej korekty VAT naliczonego. Jest ona wykazywana w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku następnego, według rzeczywistego wskaźnika proporcji.