W popularnych regułach handlowych Incoterms, których autorem jest Międzynarodowa Izba Handlowa, znajdują się m.in. formuła FOB. Należy ona do grupy reguł stosowanych wyłącznie wówczas, gdy na zasadniczej (zwykle międzynarodowej) drodze przewozu wykorzystywany jest transport wodny (z reguły morski lub oceaniczny). Jak każda reguła tego zbioru, wyznacza ona w sposób ścisły obowiązki i uprawnienia sprzedającego (eksportera) oraz kupującego (importera). Abstrahuje przy tym od tego, czy podmioty te korzystają z pomocy firm wyspecjalizowanych. Przykładowo, fakt, że sprzedający (lub kupujący) w ramach wykonywania swoich zadań powierza je firmie spedycyjnej, przewozowej, agencji celnej itp., nie zwalnia go od odpowiedzialności przed drugą stroną kontraktu za błędy, niedociągnięcia lub opóźnienia. Nie może się tłumaczyć w ten sposób, że błędy wynikają z działalności podwykonawcy, a nie jego osobistej. Powyższe zasady są wspólne dla wszystkich jedenastu reguł Incoterms (mowa o najnowszej wersji 2020). A co dokładnie o obowiązkach stron mówi charakteryzowana reguła FOB?