Według najnowszych danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) przedsiębiorstwa z siedzibą w Polsce deklarują zaangażowanie w prawie 4 tys. oddziałów za granicą. To wzrost o 3,4 proc. rok do roku. W grupie przedsiębiorstw posiadających jednostki zagraniczne dominowały mikro oraz małe firmy, a więc te zatrudniające poniżej 50 osób.
O 3,4 proc. zwiększyła się rok do roku liczba jednostek – np. oddziałów – w jakie polskie firmy były zaangażowane poza granicami kraju i wyniosła 3 979. O 0,6 proc. spadła natomiast w tym czasie liczba przedsiębiorstw, które takie jednostki posiadają. Z danych GUS opublikowanych pod koniec marca br. wynika, że na koniec 2019 roku było ich 1 848. Najwięcej, bo aż 43 proc. przedsiębiorstw prowadzących działalność poza krajem jest wśród mikro i małych firm. 29 proc. z nich stanowiły średnie, a 28 proc. duże firmy.
Czytaj więcej:
– Dzięki obecności naszego kraju w Unii Europejskiej polscy przedsiębiorcy korzystają ze swobodnego przepływu towarów, usług, kapitału i osób. Mają swobodę w prowadzeniu wymiany handlowej i działalności gospodarczej we wszystkich państwach członkowskich Unii, ale też Europejskiego Obszaru Gospodarczego, czyli w Norwegii, Islandii i Liechtensteinie – mówi Grzegorz Piechowiak, wiceminister rozwoju i technologii.
Na koniec 2019 roku najwięcej podmiotów posiadających oddziały zagraniczne miało siedzibę na Mazowszu (528 przedsiębiorstw), na Śląskim (228), w Małopolsce (184) i Wielkopolsce (172). Jedna trzecia z nich prowadziła działalność w zakresie przetwórstwa przemysłowego (617). Nieco mniej w handlu i naprawy pojazdów samochodowych (402), działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej (226) oraz budownictwa (187).
Cztery możliwości sprzedaży towarów i usług
Polscy przedsiębiorcy mają możliwość świadczyć usługi lub sprzedawać swoje towary poza granicami kraju na cztery sposoby:
1. rejestrując nową działalność w innym państwie UE,
2. zakładając w innym państwie oddział lub przedstawicielstwo istniejącego już w Polsce przedsiębiorstwa,
3. świadcząc usługi transgraniczne, bez konieczności rejestracji działalności lub jej filii w danym państwie,
4. sprzedając na Wspólnym Rynku, w ramach swobody przepływu towarów.
To, do której kategorii zostanie zaliczona dana działalność jest zależne nie od jej charakteru, a od stopnia jej związania z konkretnym państwem członkowskim UE.
Różne regulacje w różnych krajach UE
Każde państwo członkowskie UE ma własne regulacje, które określają zasady rozpoczynania działalności na jego terytorium. Przed podjęciem decyzji o formie prowadzenia działalności na terenie innego państwa konieczne jest więc sprawdzenie możliwości i reguł, które przedsiębiorca będzie musiał przestrzegać.
Czytaj więcej:
– Na przykład zagraniczne przedsiębiorstwo, które ma przedstawicielstwo w Polsce może podjąć tyko działalność informacyjno-reklamową. W ramach oddziału natomiast można prowadzić działalność, jaką dana firma prowadzi w swoim macierzystym kraju. Te różnice dobrze widać także na przykładzie Niemiec, gdzie w ramach przedstawicielstwa dopuszczalna jest również dystrybucja towarów. Z kolei Finlandia w ogóle nie przewiduje działalności zagranicznego przedsiębiorcy w formie przedstawicielstwa – mówi Grzegorz Piechowiak.