Roman Zemanek, starszy specjalista Okręgowego Inspektoratu Pracy w Opolu

Za pracę w szóstym dniu tygodnia

Niekiedy muszę przyjść do pracy w tzw. wolną sobotę. Jak w tej sytuacji pracodawca ma rozliczyć czas pracy?

Jeżeli pracownik pracował w dniu wolnym od pracy, tj. w tzw. wolną sobotę, w pierwszej kolejności szef powinien dać mu w zamian inny cały dzień wolny od zadań. I to niezależnie od liczby godzin przepracowanych w tym dniu. Oczywiście płaci mu także normalne wynagrodzenie za pracę wykonaną w tym dniu, czyli w wolną sobotę. Jeżeli tego dnia etatowiec pracował krócej, niż wynosi jego dobowa norma, za czas niedopracowany także przysługuje mu wynagrodzenie.

Należy zauważyć, że za dzień wolny udzielony „w zamian" w innym terminie pracownik nie otrzymuje wynagrodzenia, gdyż dostał już je za pracę wykonaną w dniu pierwotnie oznaczonym jako wolny. Odpowiednie regulacje zawiera art. 151

3

k.p.

Podkreślić należy, że skoro udzielenie innego dnia wolnego w zamian za pracę w tzw. wolną sobotę wymaga uzgodnień stron co do jego terminu, to choć nie ma tu rygoru pisemności, lepiej to udokumentować. Jednak z ważnych względów i gdy nie ma możliwości udzielenia innego dnia wolnego, szef ma obowiązek wypłacić dodatek zgodnie z art. 151

1

§ 2 k.p.

Dodatek lub czas wolny

Zdarza się, że pracodawca nakazuje mi pracę po godzinach. Jak ma się ze mną z tego rozliczyć – może zapłacić czy dać mi wolne?

Pracownik powinien mieć ustaloną normę dobową, np. ośmiogodzinną. Ma ją przepracować w godzinach wyznaczonych grafikiem podawanym na co najmniej siedem dni przed rozpoczęciem miesiąca kalendarzowego. Przekroczenie takiej normy wywołuje obowiązki, o których stanowi art. 151

1

§ 1 kodeksu pracy. Oznacza to, że pracodawca musi za taką aktywność podwładnego zapłacić normalne wynagrodzenie wraz z odpowiednim dodatkiem. Może je jednak zastąpić udzieleniem czasu wolnego zgodnie z art. 151

2

k.p.

Co do zasady w razie przekroczenia dobowego czasu pracy oznaczonego np. w grafiku pracodawca powinien za pracę w nadgodzinach zapłacić normalne wynagrodzenie z dodatkiem. W myśl art. 151

1

§ 1 k.p. wynosi on:

- 100 proc. wynagrodzenia, gdy nadgodziny przypadały:

– nocy,

– w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,

– w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem,

- 50 proc. wynagrodzenia – za pracę godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu.

Z kolei czasu wolnego szef udziela na pisemny wniosek pracownika lub z własnej inicjatywy. Sposób jego udzielenia reguluje art. 151

2

§ 2 k.p. Stanowi on, że pracownik otrzyma go w stosunku:

- 1:1, jeśli występuje o niego samodzielnie,

- 1:1,5, jeśli udziela go pracodawca bez wniosku etatowca.

Dzień wolny ma przypaść najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego i nie może obniżyć wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy.