Tylko usprawiedliwione powody nieobecności pracownika pozwalają uzupełnić wysokość niepełnego wynagrodzenia przed jego wliczeniem do podstawy wymiaru zasiłku. Gdy podwładny był nieobecny z przyczyn nieusprawiedliwionych, a pensja za taki miesiąc  uwzględniana jest przy liczeniu „chorobówki”, zwykle poniesie konsekwencje tej nieobecności. Finansowo nie odczuje tego tylko wówczas, gdy osiąga pensję ustaloną na poziomie minimalnego wynagrodzenia.

-  54-letni pracownik przyniósł zwolnienie lekarskie na 28 dni, od 10 października do 6 listopada br. Otrzymuje wynagrodzenie zmienne. W kwietniu z 20 dni roboczych, które powinien był przepracować, obecny był tylko przez dziesięć; przez osiem dni roboczych przebywał na zwolnieniu lekarskim, a nieobecności przez kolejne dwa dni nie usprawiedliwił. Za ten miesiąc otrzymał wynagrodzenie  1460 zł. W jaki sposób mamy uwzględnić pensję za ten niepełny miesiąc pracy w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego? –

pyta czytelnik.

Podstawę wymiaru świadczenia za czas choroby należy ustalić jako przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ustawy z 25 czerwca 1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa; tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.).

Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem tego okresu, obliczając świadczenie trzeba wliczać tylko wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.

Wynagrodzenie, które uwzględniamy, to przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe po odliczeniu potrąconych z jego pensji składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe (art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej).

Powód ma znaczenie

To jednak tylko ogólne i wstępne zasady. W rzeczywistości sposób liczenia często się komplikuje, m.in. wtedy, gdy podwładny bywał nieobecny w pracy.

Jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie bierzemy do podstawy wymiaru zasiłku, pracownik osiągnął niższą pensję, ponieważ przez część miesiąca był nieobecny w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy:

- wyłączyć to wynagrodzenie, jeśli przepracował mniej niż połowę obowiązującego go w tym miesiącu czasu pracy,

- przyjąć – po uzupełnieniu – wynagrodzenie, jeśli przepracował w tym miesiącu co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy.

Wynika z tego, że można uzupełnić wynagrodzenie tylko za miesiące, w których wystąpiła usprawiedliwiona nieobecność w pracy. Za taką uznaje się absencję  spowodowaną np.

-  chorobą,

- koniecznością sprawowania oso- bistej opieki nad zdrowym lub chorym dzieckiem albo nad chorym członkiem rodziny,

- urlopem wychowawczym, macierzyńskim czy bezpłatnym.

Uzupełniona pensja

Sposób, w jaki należy uzupełnić wynagrodzenia za miesiąc, w którym pracownik był nieobecny w pracy z powodów usprawiedliwionych, zależy od sposobu wynagradzania pracownika – czy jest stałe, czy zmienne. Uzupełniona pensja to:

- wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy – jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości,

-  kwota obliczona przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które pracownik miał obowiązek przepracować w tym miesiącu – przy pensji zmiennej.

Ale właśnie na etapie uzupełniania trzeba pamiętać, by pomijać nieobecności nieusprawiedliwione. Jeżeli więc pracownik był nieobecny w pracy zarówno z przyczyn usprawiedliwionych, jak i nieusprawiedliwionych, to wynagrodzenie trzeba uzupełnić tylko o dni usprawiedliwionej nieobecności. W tym celu zmniejszamy ogólną liczbę dni do przepracowania w danym miesiącu o liczbę dni nieobecności nieusprawiedliwionej.

Jak to wyliczyć

Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego pracownika, o którym mowa w pytaniu, jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie osiągnięte przez niego za 12 miesięcy kalendarzowych sprzed zachorowania, a więc od października 2010 do września 2011.

Pensję za kwiecień uwzględniamy w podstawie wymiaru zasiłku po uzupełnieniu, bo pracownik z obowiązujących w zakładzie pracy 20 dni roboczych przepracował dziesięć. Ale możemy uzupełnić tylko za osiem dni, bo tylko te były usprawiedliwione – podwładny był nieobecny wówczas z powodu choroby.

Nie należy natomiast uzupełniać wynagrodzenia o pozostałe dwa dni, które nie zostały usprawiedliwione. Należy więc uzupełnić wynagrodzenia do kwoty, jaką pracownik otrzymałby, gdyby nie przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Należy więc kolejno:

KROK 1.

Pomniejszyć otrzymaną pensję za kwiecień br. o składki finansowane przez pracownika

1460 zł – (1460 zł x 13,71 proc.) = 1259,83 zł

KROK 2.

Uzyskaną kwotę podzielić przez liczbę dni przepracowanych

1259,83 zł : 10 dni = 125,98 zł

KROK 3.

Wynik pomnożyć przez liczbę dni roboczych obowiązujących w tym miesiącu w firmie, bez uwzględniania dni nieusprawiedliwionej nieobecności (20 – 2  = 18)

125,98 zł x 18 dni = 2267,64 zł

W takiej wysokości trzeba uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego wynagrodzenie za kwiecień br.

Przy minimalnym bez straty

Pracownik otrzymujący wynagrodzenie na poziomie minimalnego wynagrodzenia nie odczuje skutku otrzymania obniżonego wynagrodzenia w miesiącu, w którym był nieobecny w pracy z przyczyn nieusprawiedliwionych. Mimo przyjęcia do podstawy wymiaru zasiłku obniżonego wynagrodzenia podstawa zasiłku dla pracownika  zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od najniższej, obliczonej od minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2011 r. jest to kwota 1386 zł od drugiego roku pracy i 1108,80 zł w pierwszym roku zatrudnienia.

Przykład

Dla pana Adama praca podjęta od 25 lipca 2011 to trzeci rok zatrudnienia. Zgodnie z umową o pracę otrzymuje on wynagrodzenie w wysokości minimalnego wynagrodzenia.

W październiku br. chorował przez dziewięć dni. Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego została ustalona z wynagrodzenia za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia, tj. za sierpień i wrzesień 2011.

We wrześniu pan Adam przez sześć dni przebywał na urlopie bezpłatnym, a jeden dzień był nieobecny z przyczyn nieusprawiedliwionych.

Miał w tym miesiącu przepracować 22 dni, a przepracował 15 dni. Za wrzesień otrzymał wynagrodzenie w kwocie 945 zł, a za sierpień  1386 zł.

W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego pensję za sierpień należy uwzględnić w wysokości

1386 zł – 190,02 zł (tj. składki na ubezpieczenia społeczne  13,71 proc.) = 1195,98 zł

Natomiast wynagrodzenie za wrzesień trzeba uzupełnić o usprawiedliwioną nieobecność

945 zł – 129,56 zł (tj. składki  13,71 proc.) = 815,44 zł

815,44 zł : 15 dni

przepracowane = 54,36 zł

54,36 zł x 21 dni (dni przepracowane i urlopu bezpłatnego) = 1141,56 zł

Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego wyniesie

(1195,98 zł + 1141,56 zł) : 2 miesiące = 1168,77 zł

Wyliczona podstawa wymiaru zasiłku jest niższa od minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w drugim roku ubezpieczenia, dlatego należy ją podwyższyć do kwoty 1195,98 zł. W tej sytuacji nieobecność nieusprawiedliwiona nie spowodowała obniżenia wynagrodzenia chorobowego.

Urlop traktujemy na równi z czasem przepracowanym

Dni, w których pracownik był nieobecny w pracy z powodu korzystania z urlopu wypoczynkowego, traktowane są na równi z dniami przepracowanymi.

To samo dotyczy nieobecności z innej przyczyny, za którą podwładny zachowuje prawo do wynagrodzenia, np. dwa dni zwolnienia od pracy przysługujące w ciągu roku na dziecko, które nie ukończyło 14 lat (art. 188 k.p.).

Wynagrodzenie za tego rodzaju nieobecności wliczamy do podstawy wymiaru zasiłku jak pensję za czas przepracowany.

Zobacz serwisy:

» Dobra Firma » Kadry i płace » ZUS » Zasiłki » Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe » Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe pracownika

» Dobra Firma » Kadry i płace » Obowiązki i odpowiedzialność pracownika