-W małej spółce z o.o. zatrudniamy trzech pracowników. Dwaj otrzymują premię, którą określają im aneksy do umowy o pracę. Zapisano w nich, że pracownik będzie otrzymywał premię regulaminową w wysokości 0,5 proc. od wartości sprzedaży netto uzyskanej w miesiącu poprzednim. Właściciel firmy ustalił, że wielkość tej premii zależy od wartości sprzedaży netto, ale pracownik otrzyma ją proporcjonalnie do przepracowanego czasu pracy. Jeśli więc przepracował 11 dni w miesiącu, w którym były 22 dni robocze, powinien dostać 50 proc. należnej premii. Premia ta oczywiście wchodzi do podstawy, z której liczone są wszystkie składki ZUS.
W grudniu ubiegłego roku jeden z pracowników miał wypadek i przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. Za grudzień ubiegłego roku i za styczeń 2007 r. otrzymał wynagrodzenie chorobowe (koszty firmy), liczone od podstawy zawierającej tę premię. Od lutego firma nie wypłaca mu już żadnego wynagrodzenia, czyli premia jest pomniejszona w 100 proc. ZUS wypłaca mu zasiłek od podstawy niezawierającej tej premii. Decyzję uzasadnia tym, że nie ma regulaminu premiowania, a z aneksu do umowy o pracę nie wynika, że premia ta będzie pomniejszana w razie wypłaty zasiłku chorobowego. Czy premia nie powinna być zawarta w podstawie do naliczania zasiłku chorobowego? - pyta czytelnik DOBREJ FIRMY.
Zasady ustalania uprawnień oraz wypłaty zasiłków chorobowych reguluje ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267, ze zm., dalej ustawa). Do ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami odnoszą się art. 36 - 47, zamieszczone w rozdziale 8 ustawy.
W sprawie wliczania (lub nie) składników wynagrodzenia do podstawy wymiaru zasiłków decydujące znaczenie ma art. 41 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nim przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują ich zmniejszenia za okres pobierania zasiłku. Oczywiście przepis ten dotyczy tylko tych składników wynagrodzenia, które uwzględnia się w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Składniki wynagrodzenia niestanowiące podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w żadnym wypadku nie wchodzą do podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego.
Zmniejszanie to powinno w sposób oczywisty (wyraźny) wynikać z przepisów dotyczących wynagrodzeń ustalonych u pracodawcy, aby uniknąć wątpliwości, gdy ZUS będzie kontrolował prawidłowość ustalania zasiłków z ubezpieczenia chorobowego obowiązujących w tej firmie. Podobnie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 11 maja 2005 r. (IIIUK33/05).
W małej firmie, w której nie ma regulaminu wynagrodzeń, wszelkie regulacje dotyczące zasad wypłaty składników wynagrodzenia powinny wynikać z umowy o pracę lub z aneksów do tych umów. Jeżeli pracownik kwestionuje wysokość zasiłku chorobowego wypłacanego mu przez ZUS, to ma prawo, zgodnie z art. 63 ustawy, wystąpić do ZUS o wydanie decyzji, od której będzie mógł się odwołać do sądu.
W takim wypadku rozstrzygnięcie sprawy będzie należało do sądu, a ZUS zostanie zobowiązany, aby wykonać prawomocny wyrok sądu.
