Jedną z wielu wykorzystywanych przez podatników form bezgotówkowego uregulowania wzajemnych należności i zobowiązań jest kompensata wierzytelności (zwana również potrąceniem). Mechanizm ten sprowadza się do zaliczenia przez podmioty gospodarcze jednej wierzytelności na poczet drugiej.
W Polsce nie ma uregulowań prawnych dotyczących nettingu, jednakże funkcjonuje on w praktyce gospodarczej na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, w szczególności wyrażonej w nim zasady swobodnego kształtowania umów. W świetle bowiem art. 498 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.