Takie stanowisko zajął dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 listopada 2024 r. (0113-KDIPT2-3.4011. 596.2024.1.JŚ).
Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością planuje od 2025 r. przejść na opodatkowanie w reżimie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT). Spółka zamierza wypłacać dywidendę pieniężną i zaliczki na poczet dywidendy swojemu jedynemu wspólnikowi, będącemu rezydentem podatkowym w Polsce. Spółka miała wątpliwości, czy przysługuje jej prawo do zastosowania mechanizmu odliczenia, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT, w odniesieniu do wypłacanych wspólnikowi zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy.
Wnioskodawca twierdził, że ma prawo do zastosowania mechanizmu odliczenia podatku przy wypłacie zaliczek na poczet dywidendy pochodzących z zysków opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z art. 30a ust. 19 ustawy o PIT. Twierdził, że w momencie wypłaty takich zaliczek może pomniejszyć zaliczkę na PIT o 90 proc. lub 70 proc. kwoty, która wynika z procentowego udziału wspólnika w zysku spółki oraz należnego ryczałtu.
Argumentacja wnioskodawcy opierała się na interpretacji przepisów ustawy o CIT i PIT, które traktują zaliczki na poczet dywidendy jako dochód z podzielonego zysku. Wnioskodawca w swoim stanowisku odniósł się do korzystnych dla niego zmian przepisów, szczególnie art. 28m ust. 2 ustawy o CIT, które zrównują zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy z dochodem z podzielonego zysku. Zmiana ta oznacza, że zaliczki te są w momencie ich wypłaty traktowane jako dochód z podziału zysku i podlegają opodatkowaniu na podobnych zasadach jak wypłata dywidendy. Dodatkowo wnioskodawca powołał się na przewodnik Ministerstwa Finansów dotyczący ryczałtu oraz na interpretacje indywidualne wydane przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, które w jego opinii potwierdzają zasadność stosowania omawianego mechanizmu odliczenia.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko spółki za prawidłowe.
Komentarz eksperta
Nikodem Kubisz- konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC
Ryczałt od dochodów spółek, czyli tzw. estoński CIT jest alternatywnym systemem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Charakterystyczną cechą tego systemu, zwiększającą jego atrakcyjność, jest przesunięcie opodatkowania zysków przed- siębiorstwa do momentu ich wypłaty na rzecz udziałowców / akcjonariuszy oraz możliwość zastosowania odliczenia przewidzianego w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT. Ten drugi element umożliwia znacznie niższą efektywną stawkę opodatkowania – 20 proc. (w przypad- ku zysku wypłacanego przez małego podat- nika albo podatnika rozpoczynającego prowa- dzenie działalności gospodarczej) lub 25 proc. (w przypadku zysku wypłacanego przez pozostałych podatników). W praktyce stawki te mogą być niższe, jeśli uwzględni się cały okres funkcjonowania spółki.
Na początku funkcjonowania estońskiego CIT dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej twierdził, że wspomniane odliczenie nie ma zastosowania do wypłaty zaliczek na poczet dywidendy (tak np. interpretacje indywidualne z 21 stycznia 2022 r., 0112-KDIL2-1.4011.981.2021.4.DJ oraz z 5 maja 2022 r., 0113-KDIPT2-3.4011.121.2022.3.IR). Organy podatkowe opierały się na literalnej wykładni, odróżniając zaliczkę na poczet dywidendy od samej dywidendy. Taka wykładnia była niekorzystna dla podatników, a jednocześnie wątpliwa z punktu widzenia istoty ryczałtu od dochodów spółek. Podatnicy byli zmuszeni do rezygnacji z wypłaty zaliczek i czekania na późniejszy podział zysków albo do „kredytowania” państwa polskiego za okres od wypłacenia zaliczki do czasu otrzymania zwrotu nadpłaty.
Z czasem organy zmieniły podejście, czego przykładem jest komentowana interpretacja. Ma to związek z doprecyzowaniem, że na gruncie CIT dla celów ryczałtu wypłacone zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy uważa się za dochód z tytułu podzielonego zysku – podobnie zatem zaczęto przyjmować dla celów PIT (mimo braku zmiany regulacji w PIT). Ten trend się utrwala i miejmy nadzieję, że nie pojawią się już odmienne stanowiska fiskusa w tej materii. Warto zwrócić uwagę, że płatnicy, którzy nie mają własnej interpretacji, mogą potencjalnie próbować powoływać się na tzw. utrwaloną linię interpretacyjną.
Zmiana podejścia jest słuszna, w końcu zaliczka jest formą podziału zysku na gruncie ustawy o CIT, a w konsekwencji również na gruncie ustawy o PIT. Odmienny pogląd był niesłuszny i dyskryminujący dla osób wypłacających zaliczki na poczet dywidendy, w porównaniu ze wspólnikami wypłacającymi dywidendy.
Podsumowując, w przypadku wypłaty zaliczki na poczet dywidendy przez spółkę opodatkowaną ryczałtem od dochodów, zryczałtowany podatek jest pomniejszany o 90 proc. kwoty odpowiadającej iloczynowi procentowego udziału wspólnika w zysku, obliczonego na dzień nabycia prawa do dywidendy, oraz należnego ryczałtu od dochodów tej spółki. Dotyczy to dochodów z podzielonego zysku, jeśli ten był opodatkowany stawką 10 proc. W przypadku gdy stawka estońskiego CIT spółki wynosi 20 proc., redukcja podatku wspólnika również następuje, ale przy zastosowaniu wskaźnika 70 proc. zamiast 90 proc.
