Bulwersującą praktyką funkcjonowania organów podatkowych jest wydawanie przez nie decyzji tuż przed upływem terminu przedawnienia i podejmowanie wszelkich możliwych środków, by bieg tego przedawnienia przerwać. Decyzjom takim nadawany jest (często bezpodstawnie) rygor natychmiastowej wykonalności i organy przystępują do egzekucji należności wynikających z decyzji, czasem nawet w dniu jej doręczenia.
Ukształtowana w ostatnim czasie korzystna linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego (ukoronowana uchwałą pełnego składu Izby Finansowej NSA z 29 września 2014 r., II FPS 4/13) powoduje, że jeśli organ podatkowy nie doprowadzi do przerwania biegu przedawnienia, a organ drugiej instancji nie zdąży wydać swojego rozstrzygnięcia (w wyniku odwołania wniesionego przez podatnika) do upływu terminu przedawnienia, to postępowanie podatkowe należy umorzyć, uchylając jednocześnie wydaną już decyzję.