Spółka kupiła tablicę reklamową posadowioną na betonowym fundamencie i na stałe związaną z gruntem. Burmistrz określił spółce podatek od nieruchomości. Spółka uważała, że za tablicę podatek od nieruchomości powinien zapłacić właściciel gruntu, a nie spółka, która jest jedynie „najemcą miejsca pod reklamę".
Spółka argumentowała, że przy ustalaniu podatnika podatku duże znaczenie powinno mieć ustalenie tego, czy obiekty budowlane (w tym tablice reklamowe) są trwale związane z gruntem w rozumieniu kodeksu cywilnego. Jeżeli tak – podatek płaci od nich właściciel gruntu. Jeżeli nie – są to tymczasowe obiekty budowlane i podatek płaci od nich ich właściciel obiektu, a właściciel gruntu płaci jedynie za grunt.
Spółka zaskarżyła decyzję burmistrza do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Sąd zauważył w pierwszej kolejności, że art. 3 pkt 3 prawa budowlanego wskazuje, iż budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, i przykładowo wymienia obiekty będące budowlami. Wśród nich ustawodawca wyszczególnia wolno stojące, trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe. Należy podkreślić – zauważył sąd – że cecha trwałego związania z gruntem została wymieniona jedynie w przypadku tablic reklamowych. Jak z tego wynika, urządzenia reklamowe, w szczególności tablice reklamowe, są budowlami, gdy są trwale związane z gruntem.
Dalej sąd argumentował, że zgodnie z art. 3 ust. 1 podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne i osoby prawne będące: właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, a także posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych. Na podkreślenie zasługuje – zdaniem WSA – zastosowany przez ustawodawcę w tym przepisie spójnik rozłączny „lub". Zdaniem sądu nie ma znaczenia w tej sytuacji, czyją własnością są grunty, na których zostały umieszczone tablice reklamowe, bo w każdym przypadku podatnikiem tego podatku będzie spółka jako właściciel budowli (a nie posiadacz zależny), wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Opodatkowaniu podlegają bowiem zarówno budowle będące częścią składową gruntu, jak i nią niebędące. Dla przyjęcia trwałego związku obiektu budowlanego z gruntem w rozumieniu ustawy podatkowej i ustawy – Prawo budowlane nie jest ani konieczne, ani celowe ustalenie istnienia „trwałego związku z gruntem" w rozumieniu art. 48 kodeksu cywilnego.
A zatem ta konkretna tablica reklamowa stanowi budowlę i jako związana z prowadzeniem działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, który winna uiszczać spółka – orzekł sąd.
Sygnatura akt: I SA/Gl 453/14
