Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że nie można utożsamiać umownego potrącenia jednej należności z drugą ?z brakiem wywiązania się przez podatnika z jego należności pieniężnych (nr interpretacji: ITPP1/443-709/14/KM).

Pytanie pochodziło od podatnika, który jako zamawiający zamierzał zawierać umowy o roboty budowlane na realizację obiektów związanych z prowadzoną przez niego działalnością. Umowy takie przewidują zwykle, że płatności należne za wykonanie zlecenia będą realizowane przelewem bankowym (zasadniczo w terminie 30 dni) od otrzymania przez zamawiającego faktury z zatwierdzonym protokołem odbioru robót.

Kontrakty zawierają klauzule dotyczące wpłacenia przez kontrahentów podatnika na jego rzecz kaucji zabezpieczającej jego interesy. Tytułem zabezpieczenia usunięcia usterek zgłoszonych w protokole końcowego odbioru robót wykonawca zobowiązuje się do zapłaty kaucji w wysokości 10 proc. wartości robót. Gdy nie wpłaci kaucji, zamawiający może potrącić tę kwotę z wynagrodzeniem wynikającym z faktury.

Na podstawie art. 89b ustawy o VAT w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury w terminie 150 dni od upływu terminu jej płatności dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty VAT wynikającej ?z tej faktury.

Podatnik uznał, że ta regulacja nie będzie miała zastosowania w jego przypadku, gdyż obowiązek dokonania korekty VAT jest ściśle związany z brakiem zapłaty ?w określonym terminie. Potrącenie jest natomiast – jak wykazywał – jednym ze sposobów wykonania zobowiązania. Zgodnie z art. 498 § 1 kodeksu cywilnego, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność ?z wierzytelności drugiej, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Izba przyznała rację podatnikowi.

– Potrącone przez wnioskodawcę części wynagrodzenia, stanowiące kaucje gwarancyjne, nie są równoznaczne z niewywiązaniem się przez zainteresowanego z ciążącego na spółce obowiązku uiszczenia wynagrodzenia wykonawcy robót budowlanych – uznała Izba. To dlatego, że w analizowanej sytuacji strony zgodnie postanowiły, że wnioskodawca ma prawo potrącić część wynagrodzenia w charakterze kaucji gwarantującej prawidłowe wykonanie robót przez wykonawcę. Nie można więc w tym przypadku dokonanego przez wnioskodawcę potrącenia kaucji utożsamiać z sytuacją, ?w której spółka nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań pieniężnych.

– W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu sprawy, należy stwierdzić, iż wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w części dotyczącej potrąconej kaucji gwarancyjnej – skonkludował organ podatkowy.