Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy rozstrzygnął w interpretacji (nr ITPB1/415-685/14/PSZ), jak rozliczyć wydatki na uatrakcyjnienie budynku, w którym podatnik prowadzi działalność gospodarczą.
Z pytaniem w tej sprawie zwrócił się lekarz, który prowadzi w domu indywidualną praktykę. Budynek składa się z dwóch części, mieszkalnej oraz wydzielonego z niej gabinetu. Część budynku, w której prowadzona jest działalność gospodarcza, wprowadzona została do ewidencji środków trwałych i podlega amortyzacji. W tej części znajdują się gabinety, toaleta dla pacjentów oraz poczekalnia z wyjściem na taras. Mężczyzna zamierza wykonać tam prace budowlane, których efektem będzie postawienie tam oranżerii (ogrodu zimowego). Będzie ona stanowić zabudowę tarasu, a jej powierzchnia nie będzie przekraczać 10 mkw.
Przewidywany koszt materiałów i prac budowlanych wyniesie około 50–60 tys. zł. Będzie to obiekt przydomowy, nieogrzewany, zintegrowany z bryłą budynku. Aluminiowa konstrukcja zostanie oparta na istniejącym fundamencie tarasu i wypełniona szkłem.
Mężczyzna zapytał, czy poniesione wydatki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Wydatki tylko uzasadnione
Dyrektor Izby przypomniał, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki te mogą być więc związane z przychodem zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio.
Kryterium zaliczenia wydatku do kosztów zależy od celu jego poniesienia, a nie od efektu w postaci osiągnięcia przychodu.
„Określony wydatek może bowiem zostać odliczony również wówczas, gdy nie przyniósł spodziewanego przychodu, ale został poniesiony w takim celu" – napisał dyrektor Izby.
Remont czy ulepszenie
Jak czytamy w powołanej wyżej interpretacji, przedsiębiorca nie może zaliczyć do kosztów wydatków na ulepszenie środków trwałych. Dyrektor izby przypomniał, że ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego.
Przebudowa to rezultat prac budowlanych, które nie powodują zwiększenia ani powierzchni, ani też kubatury. Z kolei rozbudowa polega na zwiększeniu powierzchni lub kubatury budynku. Rekonstrukcja to ponowna budowa, w efekcie której nastąpi odtworzenie określonych elementów obiektu w tej przestrzeni, którą dotychczas elementy te zajmowały. Zazwyczaj dotyczy elementów zużytych lub zniszczonych. Adaptacja natomiast polega na przystosowaniu obiektu do nowej funkcji, której dotychczas nie pełnił, a modernizacja to unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał.
Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu. Dlatego też należy w tym przypadku odwołać się do definicji sformułowanej w przepisach prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 8 tej ustawy remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyte w stanie pierwotnym.
Odpisy amortyzacyjne
Dyrektor izby zdefiniował, że remont zmierza do odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zyskuje istotną zmianę cech użytkowych. Różnica jest znacząca, bo wydatki na remont można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei nakłady na ulepszenie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne.
Dyrektor IS nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że przeprowadzone prace stanowią remont. Nie mogą być więc bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te mieszczą się więc w zakresie pojęcia ulepszenia, o którym mowa w art. 22g ust. 17 ustawy ?o PIT.
Działalność ?w wydzielonym pokoju
Fiskus pozwala, by przedsiębiorca, który dla celów prowadzonej działalności wyodrębni ?w domu lub mieszkaniu jedno pomieszczenie, odliczył związane z nim wydatki proporcjonalnie do metrażu. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach (IBPBI/1/415-671/14/ZK). Sprawa dotyczyła podatniczki, która jeden pokój w mieszkaniu przeznaczyła na prowadzenie działalności gospodarczej ?w zakresie usług prawniczych.
Dyrektor izby stwierdził, że warunkiem odliczenia kosztów jest przeznaczenie mieszkania lub jego części wyłącznie na prowadzenie firmy. Wydzielona część nie może służyć celom osobistym. Wydatki na czynsz, energię elektryczną oraz gaz mogą w stosownej części stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile zostaną właściwie udokumentowane, z uwzględnieniem rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. W opisanym przypadku przeszkodą w odliczeniu tych wydatków nie jest też fakt, że mieszkanie zostało kupione przez męża podatniczki jeszcze przed zawarciem małżeństwa. Ona sama korzysta z lokalu na podstawie zawartej z mężem umowy użyczenia pokoju.
Jak rozliczyć kredyt
Przedsiębiorca może też odliczyć odsetki od kredytu na zakup lokalu, w którym prowadzi działalność. Mówi o tym interpretacja wydana przez dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPBI/1/415-487/14/ŚS) dotycząca kobiety, która prowadzi jako osoba fizyczna indywidualną praktykę lekarską. Planuje zakup nieruchomości w celu uruchomienia w niej gabinetu lekarskiego.
Dyrektor izby uznał, że podatniczka będzie mogła zaliczyć do kosztów odsetki oraz prowizje od zaciągniętego kredytu. Ale uwaga: prowizja i odsetki zapłacone do momentu wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będą powiększać jego wartość początkową. W konsekwencji będą podlegały odliczeniu poprzez odpisy amortyzacyjne.
Z kolei dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB1/415-516/12-4/MD) zajmował się sprawą lekarki, która prowadzi gabinet lekarski w domu należącym do jej rodziców. Ponosi koszty eksploatacji lokalu, koszty mediów oraz napraw i remontów związanych z jego użytkowaniem. W związku z adaptacją lokalu na potrzeby jej działalności stomatologicznej poniosła koszty zakwalifikowane jako inwestycja w obce środki trwałe – wprowadzona do ewidencji środków trwałych.
Dyrektor izby uznał, że poniesione koszty są prawidłowo księgowane poprzez odpisy amortyzacyjne do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, na podstawie której kobieta rozlicza podatek dochodowy.
podstawa prawna: ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2012 r., poz. 361 ze zm.)
Co można wrzucić w koszty
Warunki zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu
- ?musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo ?zabezpieczenia źródła przychodu,
- ?nie może być wymieniony ?w art. 23 ustawy o PIT wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- ?musi być należycie udokumentowany.
Co podlega amortyzacji
Amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- ?budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- ?maszyny, urządzenia i środki transportu,
- ?inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane
przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu i dzierżawy.
Czego nie da się odliczyć
Kosztami uzyskania przychodów nie mogą być wydatki na:
- ?nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, ?z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
- ?nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
- ?ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększa wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.